Η έκθεση του ΔΝΤ και το ελληνικό πρόγραμμα

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη*

Στην τελευταία έκθεση του ΔΝΤ για την πορεία του οικονομικού προγράμματος στην Ελλάδα αναφέρονται πολλά ενδιαφέροντα οικονομικά στοιχεία. Ανάμεσα στα πολλά που λέγονται για τα νέα μέτρα ύψους 4 δισ. που θα πρέπει να συγκεκριμενοποιηθούν μέχρι τον Αύγουστο του 2013, το χρηματοδοτικό κενό 9,5 δισ. της περιόδου 2015-16, την ανάγκη για απολύσεις στο Δημόσιο και για επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, μπορούμε να ξεχωρίσουμε τη λεγόμενη «ανάλυση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους». Δηλαδή το κατά πόσο είναι εφικτό να περιοριστεί το δημόσιο χρέος στο 124% του ΑΕΠ το 2020.

Η λάσπη του κυβερνητικού επιτελείου, το οικοδομικό υλικό για τη μνημονιακή Ελλάδα

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Οικονομολόγου, Μέλους της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Τις τελευταίες βδομάδες η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί με απορία το σκηνικό έντασης που ξεδιπλώνει με τον πλέον χοντροκομμένο τρόπο το επικοινωνιακό επιτελείο της Νέας Δημοκρατίας. Προλειαίνοντας το έδαφος με τις αστυνομικές επιχειρήσεις σε υποτιθέμενα «κέντρα ανομίας» (τη στιγμή που λίγα μέτρα από αυτά διεξάγεται μαζικά εμπόριο ναρκωτικών στους δρόμου), η κυβέρνηση προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα πρόσφατα τρομοκρατικά χτυπήματα για να συνδέσει την αξιωματική αντιπολίτευση με τον χώρο της τρομοκρατίας.

Σκοτάδι στο βάθος του τούνελ της οικονομίας

http://epohi.gr/

του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Τις τελευταίες μέρες, με συνεντεύξεις τόσο του Α. Σαμαρά στο Βήμα, όσο και του Γ. Στουρνάρα στη ΝΕΤ, αλλά και τοποθετήσεις άλλων κυβερνητικών στελε­χών, γίνεται προσπάθεια να κορυφωθεί ένα κλίμα υποτιθέμενης προοπτικής ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας μετά την αποδέσμευση της δόσης τον πε­ρασμένο Δεκέμβριο. Η λογική της παραπάνω στρατηγικής της κυβέρνησης στοχεύει στο να πείσει την κοινωνία πως υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ και ότι παρά την κοινωνική κρίση, που θα κορυφωθεί το πρώτο τρίμηνο του 2013, η ελπίδα και η αισιοδοξία είναι βάσιμες, ορατές. Και αυτό είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να πειστεί η κοινωνία ότι οι θυσίες της δεν γίνονται μάταια.
Είναι πραγματική η βάση όμως αυτού του κλίματος ευφορίας; Σε καμία περίπτωση και ας δούμε το γιατί.

Η στρατηγική της έντασης, το τελευταίο τους χαρτί

http://www.avgi.gr/

ΤΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗ

Τις τελευταίες εβδομάδες παρακολουθούμε μία αλληλουχία ετερόκλητων πολιτικών γεγονότων που λαμβάνουν χώρα με ρυθμό ομοβροντίας. Γιατί πύκνωσε όμως τόσο ξαφνικά ο πολιτικός χρόνος; Μα, επειδή ζούμε ενδιαφέροντες καιρούς, όπου διακυβεύονται τα πάντα, όχι μόνο για τις λαϊκές κατακτήσεις, αλλά και για το σύστημα εξουσίας.

Ευθύνες και αντιπερισπασμοί γύρω από τη «Λίστα Λαγκάρντ»

Εφημερίδα «6 μέρες» 3/1/2012

του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Οικονομολόγου, μέλους της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Η δημοσίευση του εισαγγελικού πορίσματος για τη «λίστα Λαγκάρντ» μετά τη δέυτερη της αποστολή (μία δεν στάθηκε αρκετή…) από τους Γάλλους στις ελληνικές αρχές δημιουργεί δικαιολογημένα μεγάλη πολιτική αναταραχή. Οι αποκαλύψεις για τους χειρισμούς του κ. Παπακωνσταντίνου θα αποτελούσαν μία θλιβερή και κατάπτυστη ιστορία, αν δεν προκαλούσαν ταυτόχρονα οργή. Η αλλοίωση της λίστας με σκοπό την προστασία συγγενικών του προσώπων, θα συνιστούσε άλλη μία απόδειξη για τη βαθιά σήψη του πολιτικού συστήματος, αν το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν είχε προβληθεί ως «μέλος ενός νέου πολιτικού προσωπικού που αντιμάχεται τη διαφθορά που πηγάζει από τις συντεχνίες και τον λαϊκισμό». Και φυσικά αν δεν είχε πρωταγωνιστήσει στην υπαγωγή της χώρας στον μνημονιακό ζύγο, την οποία υπερασπίστηκε όσο λίγοι στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Αναμένοντας την ανάπτυξη

http://www.left.gr/

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Μετά και την τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup και την αποδέσμευση της πολυθρύλητης πια δό­σης, η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει στην αντεπίθεση υποσχόμενη νέες καλύτερες μέρες. Η συνά­ντηση του Σαμαρά με τα διευθυντικά στελέχη των μεγαλύτερων πολυεθνικών που λειτουργούν στην Ελλάδα, την εβδομάδα που πέρασε, προσπαθεί να φιλοτεχνήσει την εικόνα μιας Ελλάδας που πλέον βάζει πλώρη για ένα αναπτυξιακό 2013, έχοντας περάσει πλέον τον κάβο της βιωσιμότητας του δη­μόσιου χρέους. Οι δηλώσεις των αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η αλλαγή στη ρητορική της γερμανικής κυβέρνησης, σε συνδυασμό με την αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από τη Standard and Poors και την αποδοχή των ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ, προσπαθούν να δη­μιουργήσουν ένα κλίμα ευφορίας σχετικά με την επόμενη χρονιά.

Οι φρούδες υποσχέσεις για ανάπτυξη

http://www.6meres.gr

του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Οικονομολόγου, μέλους της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Σε μία χώρα που ετοιμάζεται να υποδεχτεί το έκτο, συναπτό έτος σε βαθιά ύφεση, που έχει απολέσει το 25% σχεδόν του παραγόμενου πλούτου και σχεδόν το ένα τρίτο του ενεργού πληθυσμού θα είναι άνεργο στο τέλος του 2013, η ανάπτυξη πρέπει να θεωρείται πολύ σοβαρή υπόθεση. Ήδη ο κ. Σαμαράς προσπαθώντας να υποσχεθεί ότι μπροστά μας βρίσκονται καλύτερες μέρες, σε συνεργασία με τον κ. Χατζηδάκη, βλέπουν σημάδια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Το πρόβλημα είναι ότι τα βλέπουν μόνο αυτοί, ενώ η υπόλοιπη κοινωνία χειμάζεται υπό το βάρος της όλο και διογκούμενης ύφεσης.

Απόφαση Eurogroup: Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη κύριε Σαμαρά!

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Πηγή: «ΕΠΟΧΗ»

Ακούγοντας το διάγγελμα του κ. Σαμαρά και τις δηλώσεις του κ. Στουρνάρα μετά την απόφαση του Eurogroup, και διαβάζοντας ταυτόχρονα το κείμενο της ίδιας της απόφασης, διαπιστώνει κάποιος ένα χάσμα ανάμεσα στις θριαμβολογίες και την αμείλικτη πραγματικότητα. Δεν αρκούν τα παπαγαλάκια των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ για να ωραιοποιήσουν μία κατάσταση, αφού άλλωστε η ελληνική κοινωνία είναι συνηθισμένη σε πομπώδεις δηλώσεις λίγο πριν την αποτυχία όλων των εξαγγελιών. Αυτά που δεν είπε ο κ. Σαμαράς στο διάγελλμά του είναι τα εξής:

Και όταν σκάσει η «φούσκα» της απόφασης του Eurogroup;

http://www.leftlab.gr/

Άρθρο στην εφημερίδα «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»

ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗΣ Γαβριήλ

Λίγες μόνο μέρες μετά την απόφαση του Eurogroup για την Ελλάδα και ο κουρνιαχτός φαίνεται να καταλαγιάζει. Ούτε το μεγαλόστομο διάγγελμα του κ. Σαμαρά, ούτε οι δηλώσεις του κ. Στουρνάρα είναι ικανές να πείσουν για την «επιτυχία» της ελληνικής κυβέρνησης, αφού η πραγματικότητα είναι ακόμα μία φορά αμείλικτη με τις κυβερνητικές φαντασιώσεις. Ας δούμε το γιατί.

Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πέφτει πάντα μέσα στις προβλέψεις για την κρίση;

radiobubble.com

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Τρία χρόνια ακριβώς έχουν περάσει από τότε που η κρίση άρχισε να γίνεται αισθητή στην Ελλάδα. Η ιστορία είναι γνωστή. Λίγες μέρες μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 2009, ο νέος υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ κ. Παπακωνσταντίνου «ανακάλυπτε» ότι το δημόσιονομικό έλλειμμα εκείνης της χρονιάς θα έφτανε το 15,3% αντί για 3,7% που προέβλεπε η κυβέρνηση Καραμανλή. Μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια, οι κυβερνήσεις και η τρόικα έχουν προβεί σε δεκάδες προβλέψεις, μεγαλόστομες δηλώσεις και ευχάριστες υποσχέσεις προς την κοινωνία. Και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει απαντήσει σε όλα τα παραπάνω, ασκώντας κριτική και προβλέποντας ότι θα αποτύχουν. Κατά έναν παράξενο τρόπο, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πέσει μέσα σε όλες του τις προβλέψεις εδώ και τρία χρόνια, και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε οι μειοψηφικές του απόψεις για την οικονομία το 2009, να καθίστανται ηγεμονικές εν έτει 2012. 

Τα ψέμματα του κ. Σαμαρά

Άρθρο από τις 6 Μέρες

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Οι αναμνήσεις από το διάγγελμα του κ. Παπανδρέου από το Καστελόριζο τον Απρίλιο του 2010 έχουν αρχίσει να ξεθωριάζουν. Το ίδιο ενδεχομένως να συμβαίνει και με τις αναμνήσεις από τις δηλώσεις του κ. Βενιζέλου ως Υπουργού Οικονομικών μετά την ολοκλήρωση του PSI. Όλες τους είχαν ένα κοινό σημείο. Και αυτό ήταν η θριαμβολογία για την «επιτυχία» της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης, που με τις «ιστορικές» συμφωνίες που πετύχαινε επέλυε το πρόβλημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους και υποτίθεται ότι άνοιγε διάπλατα το δρόμο για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.

Ενα βήμα πιο κοντά στην κρίση βιωσιμότητας της ευρωζώνης

http://www.efsyn.gr/

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, συντονιστή Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Η απόφαση του Eurogroup της Δευτέρας για το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν αποτελεί λύση του προβλήματος ούτε κατά διάνοια, όπως ακριβώς δεν αποτέλεσε και το PSI, παρά τις μεγαλόστομες δηλώσεις του κ. Βενιζέλου.

Πρώτα απ” όλα, η επαναγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, η οποία θεωρείται ο ακρογωνιαίος λίθος για την απομείωση του δημόσιου χρέους, θα έχει πολύ πενιχρά αποτελέσματα.

Μια ακόμη «εσφαλμένη» ανάγνωση της πραγματικότητας

http://rednotebook.gr

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ελλάδα, οι πραγματικές αιτίες της ελληνικής ύφεσης αποκρύπτονται, παρόλο που αποτελούν κοινό τόπο σε κάθε ορθολογικώς σκεπτόμενο άνθρωπο. Όμως, αυτή η ανάγνωση, η ορθολογική, δεν συμβαδίζει με τις ανάγκες για περαιτέρω υποτίμηση της εργασίας και εκκαθάρισης των μην ανταγωνστικών ατομικών κεφαλαίων.

Πριν από μία βδομάδα περίπου διέρρευσε το προσχέδιο της έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πορεία του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής. Το πιο ενδιαφέρον που προκύπτει από την ανάγνωση αυτού του κειμένου είναι η εξής διαπίστωση: το διαζύγιο που έχουν πάρει οι συντάκτες τους με την πραγματικότητα. Ή για να το θέσουμε αλλιώς (και επειδή προφανώς οι συντάκτες του είναι επιστήμονες με διαδακτορικά σε καλά πανεπιστήμια και άριστοι τεχνοκράτες) αυτό που εντυπωσιάζει είναι η χρήση οικονομικών επιχειρημάτων με τέτοιο τρόπο ώστε να διαστρεβλωθεί η ανάγνωση της πραγματικότητας…

Άνεργος εναντίον ανέργου: Η γοητεία του κοινωνικού κανιβαλισμού

http://www.left.gr

Πηγή: www.rednotebook.gr
Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

 Αργά το βράδυ της Δευτέρας κατατέθηκαν με Σχέδιο Νόμου τα περίφημα μέτρα τα οποία μας στοιχειώνουν εδώ και πολλούς μήνες. Ήδη από τον Μάρτιο ο ΣΥΡΙΖΑ είχε προειδοποιήσει για αυτά, αφού διατυπωνόταν ρητώς στο Μνημόνιο 2 ότι μέχρι τον Ιούνιο έπρεπε να ληφθούν νέα μέτρα στα πλαίσια ενός νέου Μεσοπρόθεσμου για την περίοδο 2013-2016. Παρόλο που τα μέτρα δεν προκαλούν έκπληξη σε κανέναν, είναι κυριολεκτικά γελοιοποίηση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας να κατατίθεται ένα σχέδιο νόμου -που μαζί με τα συνοδευτικά κείμενα προσεγγίζει τις 1000 σελίδες- Δευτέρα βράδυ, Τρίτη πρωί να μπαίνει στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και Τετάρτη να ψηφίζεται στην Ολομέλεια, καθορίζοντας τους βίους και τις πολιτείες εκατομμυρίων πολιτών[1].

O Γαβριήλ Σακελλαρίδης στη ΝΕΤ για τις οικονομικές εξελίξεις των ημερών

Θυσίες στο βωμό της «καλής νεράϊδας της αξιοπιστίας» προσχέδιο προϋπο­λο­γι­σμού 2013

http://epohi.gr

του Γαβριήλ Σακελλαρίδη*

«Φαίνεται ότι η Ελληνική οικονομία έχει περιπέσει σε ένα φαύλο κύκλο δημοσιονομικής προσαρμογής – ύφεσης –μη επίτευξης των δημοσιονομικών στόχω, με κεντρικό σημείο αναφοράς την εντεινόμενη αβεβαιότητα, ο οποίος μπορεί να διακοπεί αν ενισχυθούν οι θετικές προσδοκίες για την οικονομία» (Προσχέδιο προϋπολογισμού 2013, σελ. 8)

Χωρίς δημόσιες επενδύσεις είναι αστείο να μιλάμε για ανάπτυξη

http://www.avgi.gr

του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Η συζήτηση για την «ανάπτυξη» αναζωπυρώνεται κάθε χρόνο λίγο πριν από τη ΔΕΘ. Σήμερα, δυόμισι χρόνια περίπου εντός της «μνημονιακής εποχής», το αίτημα για ανάπτυξη είναι πιο επείγον από ποτέ. Είναι γνωστό ότι μέσα σε μία πενταετία η ελληνική οικονομία θα έχει απολέσει πάνω από το 20% του ΑΕΠ της, ενώ και το 2013 προμηνύεται το ίδιο ζοφερό, με την ανεργία να τείνει σε πραγματικά ποσοστά που θα προσεγγίζουν το 27%-28%, σύμφωνα με την έκθεση του ΙΝΕ ΓΣΕΕ που ανακοινώθηκε χθες.

Η μεγάλη ληστεία της Αγροτικής Τράπεζας , του ΓΑΒΡΙΗΛ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗ

http://www.avgi.gr

Μπορεί ο τίτλος του συγκεκριμένου άρθρου να διαβάζεται ως τετριμμένα υπερβολικός σε μια περίπτωση μεταβίβασης δημόσιας τράπεζας σε ιδιωτική. Όμως η περίπτωση του διαχωρισμού της ΑΤΕ σε «καλή» και «κακή» τράπεζα και μεταβίβαση του «υγιούς» της κομματιού στην Τράπεζα Πειραιώς είναι τόσο σκανδαλώδης και οι όροι της τόσο προνομιακοί για την Τράπεζα Πειραιώς, που ο τίτλος αυτός περιγράφει πολύ ψύχραιμα και κυριολεκτικά την εξέλιξη των πραγμάτων από το βράδυ της Παρασκευής.

Η φούσκα της «Αττικής Ριβιέρας»

http://www.avgi.gr

του Γαβριήλ Σακελλαρίδη*

 Στις προγραμματικές δηλώσεις του ο πρωθυπουργός υπογράμμισε τη σημασία της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας από το Φάληρο ως το Σούνιο μέσω ενός «οχήματος ειδικού σκοπού», ενώ και ο Υπουργός Οικονομικών τόνισε την ανάγκη αξιοποίησης της ακτής του Σαρωνικού που θα προσέδιδε «μεγαλύτερες υπεραξίες και στο ίδιο το Ελληνικό».

Σημαντικές αποφάσεις για μια καταρρέουσα Ευρώπη, του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Η τελευταία Σύνοδος Κορυφής προσφέρεται για πληθώρα αναλύσεων εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν αποτέλεσε μία επανάληψη των προηγούμενων, αλλά διαπιστώθηκε σημαντική μετατόπιση των γερμανικών θέσεων, υπό την πίεση της Ιταλίας και της Ισπανίας. Η οριακή κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η Ευρωζώνη είχε καταστήσει σαφές ότι αν δεν λαμβανόταν μία απόφαση που θα αποσυμπίεζε το κόστος δανεισμού για την Ισπανία και την Ιταλία, τότε οι θερινοί μήνες θα ήταν καταστροφικοί για το οικοδόμημα της Ευρωζώνης. Το γαλλο-γερμανικό «δόλωμα» του πακέτου ανάπτυξης ύψους 130 δισ., ως μοναδικής απόφασης τόνωσης της οικονομίας της Ευρωζώνης, σωστά δεν έγινε αποδεκτό από Ιταλία και Ισπανία, αφού απαιτούνται μέτρα άμεσης ανακούφισης και όχι αποκλειστικά ευχολόγια ανάπτυξης που θα αποδώσουν στο μέλλον (το οποίο για την Ευρωζώνη μπορεί να μην διαρκούσε και πολύ).

Οι δυσκολίες της επόμενης περιόδου

Πηγή: avgi.gr

Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου θα μείνουν στην ιστορία για όλους τους λόγους που μπορούν να φανταστούν οι αναγνώστες της «Αυγής» και τους οποίους δεν έχει νόημα να επαναλάβουμε. Ένα διάχυτο αίσθημα, το βράδυ της Κυριακής, ήταν η βαθιά πεποίθηση από συντρόφους και συντρόφισσες ότι «μπορεί να χάσαμε τις εκλογές, αλλά γρήγορα η κυβέρνηση της Αριστεράς θα γίνει πραγματικότητα». Αυτή η πεποίθηση εδράζεται στο γεγονός ότι, όπως και να συγκροτηθεί η νέα κυβέρνηση, θα απολαύει χαμηλής νομιμοποίησης από τη χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία, τα μέτρα του επόμενου διαστήματος θα είναι εξαιρετικά σκληρά και η κοινωνική αντίδραση, σε συνδυασμό με μια ισχυρότατη αριστερή αξιωματική αντιπολίτευση, θα οδηγήσουν αργά ή γρήγορα ξανά στις κάλπες, όπου η Αριστερά θα θριαμβεύσει.

Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης μίλησε στο Κόκκινο 105.5 για το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ

«Τα φορολογικά μέτρα, που προτείνει η ΝΔ, θα μειώσουν τα έσοδα»

Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, συντονιστής του τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΝ και υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, μίλησε στο Κόκκινο 105.5 σχετικά με το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ.

Ακούστε όλη τη συνέντευξη εδώ

Γιατί ΣΥΡΙΖΑ;

http://www.protagon.gr/ 

του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Εδώ και δύο χρόνια, η χώρα έχει εισέλθει με ιλλιγγιώδη ταχύτητα σε έναν μονόδρομο. Όντως είναι μονόδρομος το Μνημόνιο, όπως πεισματικά υποστηρίζουν οι θιασώτες του. Όμως είναι μονόδρομος με κατάληξη την οικονομική καταστροφή και την πλήρη αποδόμηση του κοινωνικού ιστού. Δύο χρόνια πριν, η παραπάνω περιγραφή της «κατάληξης αυτού του μονοδρόμου» θα φάνταζε ως άλλη μία ξύλινη διατύπωση, χαρακτηριστική της «αριστερής καταστροφολογίας». Όμως όταν η ίδια η πραγματικότητα είναι πιο πέτρινη από ποτέ, είναι τουλάχιστον άτοπο να χαρακτηρίζεται η περιγραφή της «ξύλινη».

Γαβριήλ Σακελλαρίδης – Παναγιώτης Σωτήρης: Ένα ντιμπέιτ για τη ριζοσπαστική Αριστερά

Γαβριήλ Σακελλαρίδης – Παναγιώτης Σωτήρης: Ένα ντιμπέιτ για τη ριζοσπαστική Αριστερά

Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στη Β΄ Αθήνας, και ο Παναγιώτης Σωτήρης, υποψήφιος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Β΄ Αθήνας, συζητούν για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ελλάδα και την Ευρώπη, την κρίση του ευρώ και το στόχο της συγκρότησης μιας κυβέρνησης της Αριστεράς (επιμέλεια βίντεο: Άγγελος Καλοδούκας)

Πηγή: http://www.rednotebook.gr

Η «εσωτερική υποτίμηση» και η υποτίμηση της νοημοσύνης μας

http://rednotebook.gr

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Η «εσωτερική υποτίμηση» και η υποτίμηση της νοημοσύνης μας

Οι αριστεροί οικονομολόγοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η οικονομική επιστήμη δεν έχει καμία σχέση με τις θετικές επιστήμες, δηλαδή η σχέση αιτίας-αποτελέσματος δεν αποτελεί μία σχέση προκαθορισμένη με βάση κάποιους σιδερένιους νόμους, όπως τα φαινόμενα που παρατηρούνται στον φυσικό κόσμο. Στην ανάλυση των οικονομικών φαινομένων υπεισέρχονται κοινωνικοί παράγοντες που είναι πάντοτε δύσκολο να προβλεφθούν, αφού σε μεγάλο βαθμό εξαρτώνται από τους συσχετισμούς δύναμης μέσα στην κοινωνία. Η θεμελίωση της οικονομικής ως θετικής επιστήμης από τον Μίλτον Φρίντμαν, στην ουσία αποσκοπούσε στην αποκοπή του οικονομικού από το πολιτικό, κάτι το οποίο στις μέρες μας τείνει να θεσμοποιηθεί σε κάθε πεδίο άσκησης οικονομικής πολιτικής.

«Πλήρης εφαρμογή του μνημονίου τα προγράμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ»

Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, οικονομολόγος και υποψήφιος στην Β’ Αθήνας με το ΣΥΡΙΖΑ, μίλησε στο σταθμό μας «105,5 στο κόκκινο» σχετικά με την ελληνική οικονομία και την πρόταση της αριστεράς για την έξοδο από την κρίση

Για να ακούσετε τη συνέντευξη πατήστε ΕΔΩ

Οι φόβοι τους ελπίδα για την κοινωνία

http://www.avgi.gr

Γαβριήλ Σακελλαρίδης 

Τον τελευταίο καιρό, μια κριτική που ασκείται είτε άμεσα είτε έμμεσα προς τον ΣΥΡΙΖΑ και όσους θέτουν το ζήτημα της ρήξης με τις πολιτικές και την αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης είναι ότι είτε «χαϊδεύουν αυτιά» είτε «απλώς δεν λένε την αλήθεια» (Αντ. Καρακούσης, 8/4/2012, εφ. Το Βήμα). Αυτή η κριτική επιχειρεί να αναδείξει ότι δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές, πέραν είτε της «παραμονής στην Ευρωζώνη», που «σημαίνει θυσίες και μακρά προσπάθεια», είτε έξοδο από αυτήν και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία και την κοινωνία. Σκοπός αυτής της κριτικής είναι να ενισχύσει το κυρίαρχο επιχείρημα, ότι αυτό που στην ουσία διακυβεύεται σε αυτές τις εκλογές είναι το «πραγματικό δίλημμα, ευρώ ή δραχμή». Άλλη λύση στην κρίση, που ταυτόχρονα δίνει τη δυνατότητα στην Ελλάδα να παραμείνει στην Ευρωζώνη, δεν υπάρχει, επομένως όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο «πολιτεύονται ψευδώς».

Οπως στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου και την Αίγυπτο του Μουμπάρακ!

Γαβριήλ Σακελλαρίδης

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του ΔΝΤ για την ελληνική οικονομία[1], θα δημιουργηθεί πλεόνασμα 4,5% το 2014, το οποίο θα διατηρηθεί μέχρι το 2020. Επειδή από πολλούς θεωρείται ανέφικτη μια τέτοιου τύπου δημοσιονομική προσαρμογή, το ΔΝΤ αναγνωρίζει μεν στην ανάλυσή του το «αισιόδοξο» της πρόβλεψης, συγχρόνως όμως παραθέτει και στοιχεία χωρών που διατήρησαν σημαντικά πρωτογενή πλεονάσματα για μεγάλο χρονικό διάστημα, αντλώντας από τη σχετική διεθνή εμπειρία.

«Όλοι εναντίον όλων»: Η ρητορική στην υπηρεσία του Μνημονίου

http://www.avgi.gr

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Από τη στιγμή που έχει περάσει αρκετός καιρός που βιώνουμε την «ευλογία» του Μνημονίου, η ρητορική της κυβέρνησης, της τρόικας, της «Καθημερινής», του ΣΕΒ κ.λπ. στην προσπάθεια τους να αιτιολογήσουν τη λιτότητα ανακυκλώνεται διαρκώς. Ενίοτε αλλάζουν κάποιες μεταβλητές, όμως το μοτίβο επαναλαμβάνεται μονότονα για να εξυπηρετήσει τον ίδιο σκοπό: να νομιμοποιήσει ηθικά τις πιο σκληρές πολιτικές, υποκρινόμενο ότι θα λειτουργήσουν θετικά για τους πιο αδύναμους, τη στιγμή που επιδρούν θετικά μόνο για τους πιο ισχυρούς. Για να δείξουμε την προκλητικότητα των επιχειρημάτων τους, θα εστιάσουμε σε δύο στιγμές της «μνημονιακής» μας ιστορίας.

Η γαλλογερμανική πρόταση για ειδικό λογαριασμό: Προστασία των δανειστών μπροστά στο φόβο της μεταβλητής «κοινωνία»

http://rednotebook.gr

Όταν ο εξαναγκασμός για ικανοποίηση των υποχρεώσεων προς τους πιστωτές εξαντλεί τη δυναμική του λόγω των προχωρημένων επιπτώσεων της κρίσης και της ενίσχυσης του λαϊκού παράγοντα, το σύστημα βγάζει από το μανίκι του νέους άσσους. Άλλωστε η φαντασία δεν εξέλειψε ποτέ στον καπιταλισμό

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

Μέσα στο πλήθος των οικονομικών ειδήσεων της τελευταίας εβδομάδας, είδε το φως της δημοσιότητας η γαλλογερμανική πρόταση για τη δημιουργία ενός ειδικού λογαριασμού στον οποίο θα κατατίθενται τα 130 δις από το νέο πακέτο «διάσωσης» της ελληνικής οικονομίας, με σκοπό να εξασφαλιστεί ότι τα κεφάλαια αυτά θα χρησιμοποιηθούν -κατά αυστηρή προτεραιότητα- για την αποπληρωμή των υποχρεώσεων της Ελλάδας προς τους πιστωτές της. Επιπλέον, ο λογαριασμός αυτός θα λειτουργήσει ως δικλείδα ασφαλείας στην περίπτωση αθέτησης των υποχρεώσεων της Ελλάδας, και επομένως θα άμβλυνε τις συνέπειες μίας ενδεχόμενης άτακτης χρεοκοπίας για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Στην ουσία, αυτή η εναλλακτική αποτελεί την πιο επικοινωνιακή, άλλη όψη του νομίσματος της γερμανικής πρότασης για διορισμό ένος δημοσιονομικού επιτρόπου με δικαίωμα βέτο στις οικονομικές αποφάσεις, η οποία προκάλεσε εύλογες αντιδράσεις από ένα ευρύ φάσμα του πολιτικού κόσμου, με τρανταχτή –και μη εύλογη- παρασπονδία τον Φ. Κουβέλη.

Η κρίση ως σημείο καμπής του μοντέλου συσσώρευσης στην Ελλάδα

http://www.avgi.gr

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη

 Η τρέχουσα κρίση αποτελεί ένα σημείο καμπής στο μοντέλο καπιταλιστικής συσσώρευσης που είχε υιοθετηθεί εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες στην Ελλάδα. Το μοντέλο αυτό υιοθετήθηκε από την ελληνική αστική τάξη με τρόπο που να λαμβάνει υπόψη τις νέες συνθήκες που δημιουργούνταν με την -υπό διαμόρφωση τότε- ΟΝΕ και προσκολλήθηκε με τρόπο συμπληρωματικό στα αντίστοιχα -αλλά διαφορετικά- μοντέλα ανάπτυξης των χωρών του πυρήνα της Ευρωζώνης.

Κι αν μας διώξουν από την Ευρωζώνη;

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη,

μέλους της ΚΠΕ του Συνασπισμού

Από την αναγγελία του Γ. Παπανδρέου για το δημοψήφισμα και μετά έχουν πυκνώσει οι δηλώσεις Ευρωπαίων παραγόντων σχετικά με την πιθανότητα αποπομπής της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ενώ ταυτόχρονα η ίδια δαμόκλειος σπάθη επισύρεται συνεχώς και στο εσωτερικό της χώρας μας τόσο από πολιτικούς όλου του «συναινετικού φάσματος» αλλά και από τα ΜΜΕ που εκπροσωπούν τα συμφέροντα του ελληνικού αστισμού.

Δέκα χρόνια μετά τη Γένοβα

του Γαβριήλ Σακελλαρίδη και της Ράνιας Σβίγκου, μελών της ΚΠΕ του Συνασπισμού

Η δεκαετία που χωρίζει το σήμερα από τη Γένοβα είναι χρόνος εξαιρετικά πυκνός σε γεγονότα, ζυμώσεις, ανακατατάξεις και ανασυνθέσεις για το χώρο της Αριστεράς.

Η Γένοβα ήταν το πιο σημαντικό σκαλοπάτι στη σκάλα που η Αριστερά ανέβαινε με λαχτάρα, έχοντας μόλις βγει από τη δεκαετία ήττας και περισυλλογής. Ήταν ο σημαντικότερος σταθμός του «αντι-παγκοσμιοποιητικού» κινήματος για λόγους όχι μόνο συμβολικούς, αλλά και βαθιά πολιτικούς.

Το σχέδιο μετακύλισης του ελληνικού χρέους

Του Γαβριήλ Σακελλαρίδη*

Τις τελευταίες μέρες, ένα ακόμα σενάριο για την υποτιθέμενη επίλυση του «προβλήματος του ελληνικού χρέους» έχει έλθει στο προσκήνιο. Και προφανώς δεν προκαλεί καμία πλέον εντύπωση ότι και αυτό το σενάριο προέρχεται από την πλευρά των πιστωτών της ελληνικής οικονομίας και όχι από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία πολύ συνειδητά περιορίζεται στον ρόλο του «παρατηρητή» των εκάστοτε σεναρίων. Το σχέδιο αυτό έχει τη σφραγίδα της Γαλλικής Ένωσης Τραπεζών (FBF) αλλά απ’ ό,τι διαφαίνεται βρίσκει στήριξη στους χρηματοπιστωτικούς κύκλους εντός και εκτός Ευρωζώνης, παρά την αντίδραση των οίκων αξιολόγησης. Η πρόταση αυτή πρόκειται για μία από τις πλέον επαχθείς λύσεις, που το μόνο που εξασφαλίζει με σιγουριά είναι την ελληνική χρεωκοπία. Η μόνη διαφορά είναι ότι αυτή θα επέλθει αφότου οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι και η νεολαία δεν θα έχουν πλέον να προσφέρουν τίποτα στους δανειστές και όταν όλη η περιουσία του ελληνικού Δημοσίου θα έχει εκχωρηθεί στο ξένο και το ελληνικό κεφάλαιο.