Ένας ανοιχτός χώρος διαλόγου των ιδεών της αριστεράς και της οικολογίας
To ecoleft γίνεται ιστοσελίδα!
Εδώ και μια εβδομάδα το ecoleft λειτουργεί στο www.ecoleft.gr ! H πρώτη βδομάδα λειτουργίας ήταν μεταβατική. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας για λάθη, δυσλειτουργίες , αδυναμίες καθυστερήσεις που παρατηρήθηκαν αυτή τη βδομάδα και θα συνεχίζουν να υπάρχουν για λίγες ακόμα ημέρες
«Στο 15ο Συνέδριο ξεκαθαρίσαμε το εξής πράγμα: Οτι η συγκέντρωση δυνάμεων, η πολιτική συμμαχιών του Κόμματος χτίζεται πάνω στην αντίθεση μονοπώλια – ιμπεριαλισμός. (…). Τι είναι ο ιμπεριαλισμός; Το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού. Ομως, δεν μπορούμε να χτίσουμε συμμαχία στην αντίθεση καπιταλισμός – σοσιαλισμός, γιατί σημαίνει συμμαχία για τη σοσιαλιστική επανάσταση και συμμαχία για τη δικτατορία του προλεταριάτου. Αυτό δεν μπορούμε να το βάλουμε. Και δεν μπορούμε να το βάλουμε, γιατί είναι και λυμένο θεωρητικά, αλλά και η πείρα αυτό δείχνει». Κανένα νέο δεδομένο δεν επιτρέπει αναθεώρηση όσων θεωρητικά και εμπειρικά, κατά το 16ο Συνέδριο, είναι λυμένα. Εντούτοις στις Θέσεις γίνεται ακριβώς αυτό το λάθος: Προτείνεται οικοδόμηση πολιτικής συμμαχιών στην αντίθεση καπιταλισμός – σοσιαλισμός. Αλλά πάνω σε αυτή την αντίθεση, όπως σωστά διαπιστώναμε στο 16ο Συνέδριο, δεν χτίζεται η – στρατηγικής σημασίας για την Επανάσταση – πολιτική συμμαχιών.
Ο Ηλίας Χρονόπουλος εκλέχθηκε νέος γραμματέας τηςΝεολαίας Συνασπισμού σε μια κρίσιμη περίοδο, καθώς όπως ο ίδιος επισημαίνει στο tvxs.gr, η οργάνωση βρίσκεται σε διαδικασία ενοποίησης ώστε να δημιουργηθεί η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ. Ο ίδιος είναι ενεργός πολιτικά ήδη από φοιτητής της ΑΣΟΕΕ, όπου συμμετείχε στο φοιτητικό κίνημα και στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ στην Αθήνα. Μετά τις σπουδές του ασχολήθηκε συστηματικά με το μεταναστευτικό ζήτημα και τα κοινωνικά κινήματα λαμβάνοντας μέρος σε όλες τις κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών. Ο νέος γραμματέας της νεολαίας ΣΥΝ, μιλά στοtvxs.gr για τους στόχους και τους πυλώνες δράσεις της νεολαίας, τις θέσεις της για την έξοδο από την κρίση, τις δυνατότητες συνεργασίας της οργάνωσης με άλλους φορείς, αλλά και για τους νέους που στρέφονται στην άκρα δεξιά. Του Νίκου Μίχου
συνέντευξη του διευθυντή του «Κόκκινου» Κωστα Αρβανιτη
Αύριο, Δευτέρα, αρχίζει το καινούργιο πρόγραμμα του σταθμού «Στο Κόκκινο 105,5», με τον νέο διευθυντή του, Κώστα Αρβανίτη. Πρωταπριλιά, κι όμως δεν είναι ψέμα. Μαζί με την αξιοποίηση του δυναμικού και των ανθρώπων του σταθμού, νέες εκπομπές, νέα πρόσωπα (όπως ο Ανδρέας Μαζαράκης, ο Ηλίας Μαμαλάκης, η Μάνια Παπαδημητρίου, ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος, ο Στάθης Σχοινάς, ο Σωκράτης Τσατσούλης, ο Γιώργος Φραντζεσκάκης, o Άρης Χατζηστεφάνου), σχέδια για το μέλλον (Θα βρείτε το πρόγραμμα, στο σημερινό φύλλο της Αυγής και ηλεκτρονικά στα wp.me/pT5Wh-2VX και stokokkino.gr/neo-programma-sto-kokkino-105.5-1/). Για όλα αυτά, και με γενικό ερώτημα «τι είναι αριστερό ραδιόφωνο σήμερα» συζητήσαμε με τον Κώστα Αρβανίτη. Επίσης, ζητήσαμε ένα σχόλιο από τους προηγούμενους διευθυντές του σταθμού, Θανάση Καρτερό και Γιώργο Ανανδρανιστάκη.
«Η πραγματική προστασία για τους λαούς έγκειται στην κοινωνική εναρμόνιση προς τα πάνω»
«Για ένα νέο παράδειγμα», που πάει παραπέρα τη «βία της λιτότητας», μίλησε ο πρόεδρος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) και γραμματέας του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, της βασικής συνιστώσας του Αριστερού Μετώπου, Πιέρ Λοράν. Ο Πιέρ Λοράν βρέθηκε στην Αθήνα για να παραστεί στην συνεδρίαση του προεδρείου του ΚΕΑ και μίλησε στην «Αυγή» της Κυριακής για την «εξαφανισμένη κυβέρνηση του Φρανσουά Ολάντ», για το πώς η κατάσταση στην Κύπρο «δημιούργησε ένα κύμα σοκ σε ολόκληρη την Ευρώπη», για το δημοκρατικό έλλειμμα και την «απονομιμοποίηση» των ευρωπαϊκών αποφάσεων, για την αναγκαιότητα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με άλλους όρους και τόνισε πως «σώζοντας τις τράπεζες δεν σώζεται η Ευρώπη»
Πυρά Μ. Μαίλη κατά Αντ. Σκυλλάκου και Β. Καλαματιανού για την κριτική που άσκησαν στον προσυνεδριακό διάλογο.
Κλιμακώνει ο Περισσός την επίθεσή του κατά των διαφωνούντων, οι οποίοι αμφισβητούν την «σκληρή γραμμή» της ηγετικής ομάδας υπό την κυρία Αλέκα Παπαρήγα κατηγορώντας την ότι επιλέγει θέσεις «σεχταριστικές» και αλλάζει, μέσω των προωθούμενων αλλαγών στο πρόγραμμα και το καταστατικό του ΚΚΕ, την φυσιογνωμία και τον χαρακτήρα του. Την ίδια στιγμή πληθαίνουν οι εκτιμήσεις που λένε ότι προετοιμάζεται το έδαφος για εκκαθαρίσεις.
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε τον Οκτώβρη του 1915 στην Αμαλιάδα, όπου και πέρασε τα τρυφερά παιδικά του χρόνια. Είχε δύο αδελφές, την Αργεντίνα (πέθανε από φυματίωση στην Κατοχή) και την Ελένη (πέθανε μετά από φρικτά βασανιστήρια της χωροφυλακής το 1948) ενταγμένες και αυτές στο λαϊκό κίνημα. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο, με την μικρή οικονομική άνεση που είχε ο πατέρας του, πήγε στην Αθήνα και τελείωσε την Νομική Σχολή Αθηνών. Ήδη από το Γυμνάσιο είχε έρθει σε επαφή με τις ιδέες της αριστεράς στους κόλπους των αγροτών. Στα μαθητικά του λοιπόν χρόνια εντάσσεται στην ΟΚΝΕ και από το 1934 γίνεται και μέλος του ΚΚΕ ενώ κατά την Κατοχή θα συμμετέχει και στα ένοπλα τμήματα του ΕΛΑΣ. Το 1934 συλλαμβάνεται για πρώτη φορά ενώ το 1936 θα καταδικαστεί ερήμην σε δύο χρόνια φυλάκιση για συμμετοχή σε αγροτικές κινητοποιήσεις. Κατά τα φοιτητικά του χρόνια θα πάρει μέρος στο αντιφασιστικό μέτωπο Σοφούλη. Λίγους μήνες μετά θα συλληφθεί και θα εκτοπιστεί στην Ίο. Τον Δεκέμβρη του ίδιου έτους θα πάρει χάρη για να στρατευθεί. Η δικτατορία του Μεταξά τον βρίσκει λοιπόν στρατιώτη. Και εκεί ο Νίκος Μπελογιάννης θα αναπτύξει έντονη συνδικαλιστική δράση και με την κατηγορία της κομμουνιστικής δραστηριότητας θα καταδικαστεί σε 6 μήνες εξορία.
Ένας πρωθυπουργός σε μια κυβέρνηση μειοψηφίας ο οποίος αρνείται να παραιτηθεί, συνδικάτα σε κινητοποίηση και μια «εξέγερση πολιτών» η οποία εξαπλώνεται τόσο στους δρόμους όσος και στο διαδίκτυο: Αυτό είναι το εκρηκτικό κοκτέιλ που συνταράσσει τη συνήθως πολύ πιο ήρεμη Σλοβενία. Η προγραμματισμένη διάλυση ενός μοναδικού κοινωνικού μοντέλου στο όνομα των μέτρων της λιτότητας έχει ανάψει φωτιές.
Δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα μετά τη σύσκεψη του προεδρείου του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς
Πραγματοποιήθηκε σήμερα σύσκεψη του προεδρείου του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Μετά τη σύσκεψη ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και Αντιπρόεδρος του ΚΕΑ, Αλέξης Τσίπρας έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:
Στη συνεδρίαση του Προεδρείου του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς που έγινε σήμερα στην Αθήνα, εκτιμήσαμε ότι απόφαση του Eurogroup της περασμένης Κυριακής αποτελεί μια τομή και αλλαγή στρατηγικής της ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια αλλαγή στρατηγικής που εκφράζει το στρατηγικό αδιέξοδο της ευρωπαϊκής ηγεσίας που οδηγείται σε αυτοκαταστροφικές αποφάσεις όχι μόνο για τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά για όλη την ευρωζώνη.
Απογοήτευση νιώθει μόνο όποιος έπεσε από τα σύννεφα. Όποιος μεγάλωσε με την Ιστορία των σχολικών βιβλίων και τράφηκε με όλα τα γλυκάδια της κολακείας για τον λαό του, το αίμα του, τους προγόνους του. Tον μύθο πως σε όλα τα όμορφα υπήρχε λαός ενωμένος και σε όλες τις καταστροφές κάποιες προδοτικές και ανίκανες μειοψηφίες. Έτσι, δεν διαβάσαμε για το σημαντικό μέρος του ελληνικού λαού που, αν περνούσε από το χέρι του, δεν θα έμπαινε σε πόλεμο με τους Ιταλούς το ’40, γιατί τα αντικομμουνιστικά του αντανακλαστικά ήταν ισχυρότερα από την εναντίωσή του στον Χίτλερ. Ούτε για το ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό που μια χαρά την έβγαζε με τη χούντα των συνταγματαρχών, κοιτούσε τη δουλίτσα του και σίγουρα δεν αξίζει την αυθαίρετη άθροισή του στον “ενωμένο λαό” που έριξε τη Χούντα. Αλλά και Ιστορία να μην ξέρει, υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι να σε βγάλουν στην κοινότοπη διαπίστωση πως υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι, που δεν σκέφτονται σαν κι εσένα.
Το βίντεο και το κείμενο της ομιλίας του προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αλέξη Τσίπρα, στο 7ο Συνέδριο της Νεολαίας Συνασπισμού
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Με ανάμεικτα συναισθήματα χαιρετίζω το 7ο Συνέδριο της Οργάνωσης. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, έχω ανέβει στο βήμα και των επτά Συνεδρίων. Θυμάμαι το πρώτο σαν να ήτανε χθες, αλλά έχουν περάσει χρόνια.
Έκτοτε κύλησε νερό στο αυλάκι, η οργάνωσή σας δεν είναι πια μια μικρή πρωτοπόρα συλλογικότητα αριστερών ριζοσπαστών, με ιδιαίτερα αναφορά στους φοιτητές και στους νέους διανοούμενους.
Αλλά είναι μια οργάνωση που αναπνέει σε όλη τη κοινωνία και αφουγκράζεται αυθεντικά τα προβλήματα της νέας γενιάς στο τόπο μας, μιας οργάνωσης που μπορεί πια να έχει μαζική αναφορά στους νέους και στις νέες της χώρας μας.
Και λέω ανάμεικτα συναισθήματα, γιατί το 7ο Συνέδριό σας κλείνει έναν μεγάλο και σημαντικό κύκλο.
Είναι αναμφίβολα παρακινδυνευμένο να κάνει κανείς προβλέψεις αυτή την ώρα για την άμεση (και μάλλον προσωρινή) έκβαση της μάχης των γερακιών της Ευρωζώνης με την Κύπρο. Ακόμη περισσότερο που υπάρχουν σαφείς γεωπολιτικές διαστάσεις με την εμπλοκή της Ρωσίας τόσο στο θέμα των καταθέσεων όσο και σ’ αυτό των υδρογονανθράκων. Μία πιθανή έκβαση είναι ένας συμβιβασμός όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι κάτι θα δώσουν και κάτι θα πάρουν.
Ωστόσο τα γεγονότα των τελευταίων ημερών έχουν αξία σημείου αναφοράς ως προς τις εξελίξεις, τουλάχιστον σε μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη κλίμακα. Εκπέμπουν δε δύο σημαντικά μηνύματα.
Le gouvernement de Chypre s’active ce mercredi à trouver d’urgence un plan B après le rejet, hier mardi, du plan de sauvegarde conclu samedi avec l’Eurogroupe et qui prévoyait une taxation sur les dépôts bancaires. Pour Giorgos Loukaides, député et porte-parole du parti communiste Akel (19 députés sur 56), au pouvoir jusqu’à l’élection du conservateur Nicos Anastasiádes en février, la solution devra maintenant être trouvée sans la troïka.
Vous avez voté non hier mardi au Parlement contre le plan de sauvetage, comme le reste de votre groupe. Pourquoi était-il inacceptable ?
Le chantage imposé par l’Eurogroupe et la troïka nous aurait menés au désastre. Pas seulement parce qu’il taxait directement les travailleurs et les petits épargnants. Je viens d’une famille pauvre, je sais ce que cela signifie. Pour ma tante, par exemple, qui a travaillé toute sa vie comme femme de ménage et a mis de côté sou après sou. Mais surtout parce qu’un tel plan aurait détruit tout notre système bancaire, qui compte pour 45% de notre économie. Ce secteur, c’est beaucoup d’emplois : banquiers, mais aussi avocats, experts… C’est tout ce cercle qui aurait été détruit. Accepter nous aurait obligés par la suite à demander encore davantage d’aide à la troïka. Nous n’avons pas voulu entrer dans ce cercle vicieux. C’est une question de dignité.
Διάφορα ΜΜΕ στην Ελλάδα μετέδωσαν ψευδώς ότι η θέση της Γερμανικής Αριστεράς για την Κύπρο βρισκόταν σε σύμπλευση με τη γραμμή Μέρκελ. Η πραγματική θέση του Die Linke όμως είναι διαφορετική απο όλα όσα ακούστηκαν.
Το Die Linke είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η απόφαση για την Κύπρο είναι απολύτως καταστροφική και εντείνει την κρίση, διότι καταστρέφει την εμπιστοσύνη των πολιτών στο τραπεζικό σύστημα.
Όσο αφορά τις καταθέσεις η Γερμανική Αριστερά είχε δηλώσει ότι αν αποδειχθεί ότι οι καταθέσεις δεν είναι ασφαλείς στην Κύπρο, τότε δεν είναι ασφαλείς πουθενά στην Ε.Ε.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Λονδίνο, παίρνοντας μέρος στην αποστολή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ που συνόδευσε τον Αλέξη Τσίπρα στην επίσκεψη στο LSE. Αποκεί κράτησε μερικές σημειώσεις για το ημερολόγιό του στο Red Notebook
Τετάρτη 13/3: το λάθος ξενοδοχείο και ο «κόκκινος Κεν»
Σε… καθημερινότητα έχουν αναδειχθεί για τη ΔΗΜΑΡ οι αποχωρήσεις στελεχών της, που διαφωνούν με την πολιτική γραμμή του κόμματος και τη στήριξη της κυβέρνησης Σαμαρά.
Έτσι, χθες, ήταν η σειρά 9 στελεχών της ΔΗΜΑΡ από την οργάνωση Παλαιού Φαλήρου να… κατακεραυνώσουν την πολιτική του Φώτη Κουβέλη και να ανακοινώσουν την παραίτησή τους από το κόμμα.
Ο γνωστός πανεπιστημιακός και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Ευκλείδης Τσακαλώτος, αποτελεί ένα από τα «στηρίγματα» της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα ζητήματα οικονομικής πολιτικής. Μιλώντας στην «Εφ.Συν.» δηλώνει ότι η απόφαση για κούρεμα καταθέσεων στην Κύπρο «υποσκάπτει το οικοδόμημα της ευρωζώνης», προτείνοντας τη συμμαχία των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου «ώστε να αλλάξει η αρχιτεκτονική του ευρώ», σημειώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «ενδιαφέρεται για τις επενδύσεις, αλλά δεν αποτελούν την αρχή και το τέλος της προσέγγισής του» και επιμένει ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ρεαλιστική και ριζοσπαστική.
Ο Βορίδης, στη Λάρισα, επανέλαβε την καινούρια τους καραμέλα. “Τα τελευταία σαράντα χρόνια η Ελλάδα βρίσκεται υπό τον ζυγό της ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς!”. Φαντάζομαι πως εκείνος που τη διατύπωσε πρώτος θα πρέπει να νοσηλεύεται διασωληνωμένος – δεν άντεξε τον πολιτικό και ιδεολογικό θρίαμβο μιας τέτοιας διαπίστωσης! Από κοντά, βέβαια, οι όμοροι Χρυσαυγίτες αλλά και αρκετοί εκσυγχρονιστές Πασόκοι, που έσπευσαν να βάλουν το κεφαλάκι τους κάτω από τη ζεστασιά αυτής της “διαπίστωσης”.
Λογικό. Τους αθωώνει, τους καθαρίζει τα αίματα από τα χέρια. Τους κατατάσσει στους κομπάρσους και όχι στους πρωταγωνιστές, σε ό,τι κακό έγινε σε αυτόν τον τόπο, αυτήν την περίοδο.
«Ίσως να υπάρχει ακόμη χρόνος να επανορθώσει, με την άμεση αποχώρησή της από την κυβέρνηση. Κανένα, όμως, περιθώριο σύγκλισης δεν μπορεί να υπάρξει όσο η ΔΗΜΑΡ παραμένει στην κυβέρνηση», δηλώνει χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης.
Το «μονοπάτι» στο οποίο τελευταία βρέθηκαν να βαδίζουν οι ευρωπαϊκές κοινωνίες, σαν αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών που επικράτησαν, μας οδηγεί σε μία Ευρώπη με λιγότερο ανθρώπινο πρόσωπο. Απομακρυσμένη από λογικές αλληλεγγύης και κοινωνικής προστασίας. Μια Ευρώπη με συρρικνωμένο κοινωνικό κράτος, συκοφαντημένες και κατά συνέπεια φθίνουσες τις όποιες αναδιανεμητικές δομές υφίσταντο, αποδιαρθρωμένες εργασιακές σχέσεις, απάνθρωπους όρους εργασίας, αποδυναμωμένη την όποια συλλογική διεκδίκηση και προφανώς με ιδιαίτερη συρρίκνωση της δημοκρατίας.
Παρέμβαση της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων για τη σκανδαλώδη διάταξη διαγραφής 80% προστίμων και προσαυξήσεων σε οφειλές σχετιζόμενες με καταθέσεις της λίστας Λαγκάρντ
Χαίρομαι που άκουσα από τα χείλη του κ. Μαυραγάνη ότι διαγράφεται η παράγραφος 2 του άρθρου 39. Είναι ο λόγος για τον οποίο ζήτησα να πάρω τον λόγο και θα παρακαλέσω, όταν δοθεί ο λόγος σε εκπρόσωπο του Υπουργείου, να απαντηθούν συγκεκριμένα ερωτήματα που έχουν προκύψει σχετικά με αυτή τη διάταξη και στα οποία αναφέρθηκαν και άλλοι ομιλητές.
Γράφει σε σημερινό του αρθρο με τίτλο «θα προκάνουμε ,σύντροφοι;» στην εφημερίδα των συντακτών ο Σπύρος Λυκούδης από τη ΔΗΜΑΡ για τις 4 συνήθειες που βάζουν την Αριστερά στη γωνία. Αναφέρει λοιπόν κατά σειρά: την αμφισβήτηση των αξιών της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας , την ανοχή απέναντι στη βία , το στερεότυπο της δαιμονοποίησης των ξένων και την συνεχή επίκληση της ενότητας της Αριστεράς με στόχο την επαναπόκτηση της ιδεολογικής καθαρότητας. Θέτει και το ερώτημα της συνεργασίας για να απαντήσει ο ίδιος πως τη δυνατότητα για αυτή θα την προδιαγράψει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και κλείνει λέγοντας πως το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ή θα αλλάξει ή θα επιστρέψει σε πολιτικά περιθωριακό ρόλο.
Αναφορά-Διαμαρτυρία των Βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, μελών της Ειδικης Επιτροπής Προκαταρτικής Εξέτασης για τη λίστα Λαγκάρντ προς τον Πρόεδρο της Βουλής σχετικά με την ασυγκράτητη μεθόδευση παρεμπόδισης της έρευνας, συγκάλυψης ευθυνών, υπόθαλψης υπαιτίων και συσκότισης της αλήθειας στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ.
Έχουμε καθήκον να σας ενημερώσουμε για τα παρακάτω:
Σήμερα αποκαλύφθηκε ποιοι ΔΕΝ επιθυμούν επ’ ουδενί την εις βάθος έρευνα στην υπόθεση της Λίστας Λαγκάρντ, έχοντας, μάλιστα, προαναγγείλει δια των φίλιων εκπροσώπων τους, την αναστολή των εργασιών της Επιτροπής Προκαταρκτικής Εξέτασης, ωςδήθεν τετελεσμένο γεγονός (βλ. σημερινό άρθρο Γ. Παπαχρήστου εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ).
Σαν σήμερα, το 1883, έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος φιλόσοφος, κοινωνιολόγος, ιστορικός και πολιτικός οικονομολόγος Καρλ Μαρξ. Το 1914 ο Β. Λένιν συγγράφει για το ρωσικό Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό «Γκρανάτ» με το ψευδώνυμο Β. Ιλίν το παρακάτω κείμενο για το Μάρξ και το έργο του. «Το κληροδότημα του Καρλ Μαρξ, ενός άοπλου προφήτη, που ενέπνευσε μεγάλες αλλαγές, είναι αδιαμφισβήτητης αξίας» σημειώνει για τον σπουδαίο φιλόσοφο ο γνωστός ιστορικός Ερικ Χόμπσμπομ, στο νέο του βιβλίο με θέμα την κρίση του καπιταλισμού. Διαβάστε στο tvxs.gr: Ο Μαρξ και η Ιστορία (130 χρόνια από το θάνατό του).
Ακολουθεί το κείμενο του Β. Λένιν που δημοσιεύτηκε το 1915 στον 28 τόμο του Λεξικού «Γκρανάτ»:
Όταν ο Ούγκο Τσάβες θριάμβευσε στις προεδρικές εκλογές του 1998, το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό μοντέλο ήδη κλονιζόταν. Η επιλογή ήταν είτε να το αποκαταστήσουμε -σαφώς με κάποιες αλλαγές, όπως η μεγαλύτερη έγνοια για τα κοινωνικά ζητήματα αλλά πάντοτε με κίνητρο τη λογική της αναζήτησης του κέρδους- ή να προχωρήσουμε στην προσπάθεια οικοδόμησης ενός διαφορετικού μοντέλου.
Ομιλία Α. Τσίπρα στη διημερίδα του ΙΝΕΡΠΟΣΤ και του Levy Economics Institute για την έξοδο από την κρίση.
Στην ανάγκη μιας κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας που θα στοχεύει στο κτίσιμο μιας καινούργιας Ελλάδας, εστίασε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας σήμερα το βράδυ – άρτι αφιχθείς από τη Βενεζουέλα – στη διημερίδα του ΙΝΕΡΠΟΣΤ και του Levy Economics Institute με θέμα της την έξοδο από την κρίση.
Το τιμόνι του ραδιοφωνικού σταθμού της Αριστεράς «Στο Κόκκινο» ανέλαβε ο δημοσιογράφος Κώστας Αρβανίτης.
Ο Κ. Αρβανίτης, γνωστός από τις εκπομπές του στην πρωινή ζώνη της ΝΕΤ, αναλαμβάνει τη διεύθυνση του σταθμού σε μια περίοδο που η Αριστερά δυναμώνει και έχει ανάγκη να επικοινωνήσει με το κοινό της, αλλά και να μεταδώσει το μήνυμά της ευρύτερα στον ελληνικό λαό που πλήττεται από τις μνημονιακές πολιτικές.
Το left.gr και ο Άγγελος Καλοδούκας συζητούν με τους Γιώργο Σταθάκη (βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ) και Πέτρο Ρυλμόν (Οικονομολόγος του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ) για το τι είναι, τον ορισμό αν θέλετε, της «κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας».
Τέλος από την Κεντρική Επιτροπή της ΔΗΜΑΡ ο Στέφανος Κασαπίδης. Αναλυτικά η επιστολή που απέστειλε στον Φώτη Κουβέλη με τις αιτίες της λήξης συνεργασίας
Αναλυτικά ολόκληρη η επιστολή:
Οι αποφάσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς και η πολιτική που ασκείται από αυτή το τελευταίο οκτάμηνο και συγκεκριμένα από την επιλογή της να στηρίξει την κυβέρνηση και μετά με έχουν βρει στο σύνολό τους αντίθετο.
Το left.gr και ο Άγγελος Καλοδούκας συζητούν με δυο (καθ’ όλα αρμόδιους) για το θέμα των δημοσκοπήσεων και των ευρημάτων τους: τον Χριστόφορο Βερναρδάκη, επίκουρο καθηγητή στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ και επιστημονικό σύμβουλο της εταιρείας δημοσκοπήσεων Vprc. Ο δεύτερος της παρέας μας είναι ο Αλέξανδρος Μπίστης, πολιτικός επιστήμονας, μέλος της Επιτροπής Πολιτικού σχεδιασμού της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Με τους δυο παραπάνω, λοιπόν, συζητάμε για μια πληθώρα θεμάτων: για την αξιοπιστία των δημοσκοπήσεων και τη χειραγώγηση τους. Για το πώς καταγράφονται οι τάσεις του εκλογικού σώματος και την αξία τους σε σχέση με την Αριστερά. Μια συνέντευξη που αξίζει την προσοχή σας.
Δεν μου είναι συμπαθής ο Ιταλός κωμικός του 25%. Ούτε θριαμβολογώ με τέτοιου είδους “απαντήσεις” στη Μέρκελ. Γύμνια, ανετοιμότητα, πεισμωμένη ακατέργαστη άρνηση και μια απόγνωση να πιαστούμε από την ατίθαση κόμη του πρώτου τυχόντα που περνάει έξω από το σπίτι.
Από την άλλη, δεν μπορώ να πω πως δεν διασκεδάζω με τις αντιδράσεις των πολιτικών, ντόπιων και ξένων. Κυρίως με το επιχείρημα πως δεν μπορεί η πολιτική να παραδίδεται στα χέρια λαϊκιστών καλλιτεχνών. Ενώ, όταν παραδίδεται στα χέρια αδίστακτων τραπεζιτών, ο κόσμος ρολάρει μια χαρά και οι κοινωνίες επιδεικνύουν σοβαρότητα.
Σε εκδήλωση που διοργάνωσε στις 2 Μαρτίου του 2013 στο Ateneo της Μαδρίτης, η Πλατφόρμα Ανεξάρτητων Ισπανών Σοσιαλιστών «Χτίζοντας την Αριστερά» συμμετείχε ως ομιλητής ο Βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α-Ε.Κ.Μ και Μέλος της Γραμματείας του «ΕΝΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ» Δημήτρης Τσουκαλάς.
Μεταξύ των κύριων ομιλητών ήταν επίσης ο Oskar Lafontaine από το κόμμα «Die Linke», η Yolanda Diaz από το κόμμα «Alternativa Galega de Esquerda», ο Carlos Martinez και η Noelia Sanchez από την Πλατφόρμα των Ανεξάρτητων Ισπανών Σοσιαλιστών «Χτίζοντας την Αριστερά».
Ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην εκδήλωση «Φύλο-Πολιτική-Αριστερά» του Τμήματος Φεμινιστικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Είμαι πολύ χαρούμενος που το Τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ οργάνωσε αυτήν την Ημερίδα για να επεξεργαστεί θέσεις καιπροτάσεις που αφορούν στην έμφυλη διάσταση της κρίσης που βιώνουμε.
Συνέντευξη στη Mail και τον Θάνο Σιαφάκα, του κ. Γιώργου Σταθάκη, βουλευτή Χανίων ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνου συντονιστή του Τομέα Ανάπτυξης
Είμαστε στο κάτω μέρος της καμπύλης, μπροστά μας υπάρχει ανοδική και θετική πορεία, είπε ο κ. Σαμαράς στους βουλευτές του. Μια ακόμα δήλωσή του, τις προηγούμενες μέρες, ήταν ότι μέχρι τον Ιούνιο τα δύσκολα και από τον Σεπτέμβριο η «απογείωση». Ποια μηνύματα θέλει να στείλει ο πρωθυπουργός με αυτές τις ενέσεις αισιοδοξίας;
Νομίζω ότι ο πρωθυπουργός, θα πρέπει να εξαγγείλει κάτι για μετά τον Σεπτέμβρη, αναφορικά με την οικονομική πολιτική, διότι σύμφωνα με τα ισχύοντα, μέχρι το τέλος του χρόνου η ύφεση θα συνεχιστεί με τους ρυθμούς που προβλέπονται από τον προϋπολογισμό, την Τράπεζα της Ελλάδος και το ΔΝΤ. Αν υπάρχει στις σκέψεις του πρωθυπουργού η πεποίθηση ότι μετά τις γερμανικές εκλογές θα αλλάξει η πολιτική του μνημονίου στην Ελλάδα ή ότι θα δοθούν επενδυτικοί πόροι ή οτιδήποτε άλλο, αυτό θα πρέπει να το εξαγγείλει και όχι να θεωρεί ότι με την υπάρχουσα πολιτική θα γυρίσει η οικονομία.
Λέτε δηλαδή ότι αν έχει κάτι συγκεκριμένο, ας το περιγράψει με συγκεκριμένο τρόπο και όχι να εκτιμά, γενικόλογα, ότι τα πράγματα θα αλλάξουν, κερδίζοντας χρόνο. Πιστεύετε ότι ο πρωθυπουργός κερδίζει χρόνο;
Ακριβώς. Ο πρωθυπουργός κερδίζει χρόνο για τον απλούστατο λόγο ότι δεν διαφαίνεται, στο δεύτερο εξάμηνο το 2013, ότι η υπάρχουσα οικονομική κατάσταση θα βελτιωθεί. Ακόμα και ο κ. Στουρνάρας απέσυρε την πρόβλεψή του ότι το 2013, στο δεύτερο εξάμηνο, θα βελτιωθεί η κατάσταση. Τοποθέτησε, όπως και ο κ. Προβόπουλος, την ανάκαμψη της οικονομίας, από το ’14 και μετά.
Προσωπικότητες από διαφορετικούς χώρους της Αριστεράς συναντήθηκαν την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου, στο “Polis Cafe” και έκαναν μια ουσιαστική συζήτηση για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη χώρα και το ρόλο της Αριστεράς, απαντώντας στο προκλητικό ερώτημα της εκδήλωσης “Κρίση: τι χρησιμεύει η Αριστερά;”. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία τόσο σε προσέλευση όσο και σε ποιότητα συζήτησης. Εκτός από τους ομιλητές, που προέρχονταν από διαφορετικούς χώρους της Αριστεράς, στην εκδήλωση παραβρέθηκαν προσωπικότητες όπως ο Γιώργος Σωτηρέλης, η Ιωάννα Κοντούλη, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο Βαγγέλης Πισσίας, ο Λάμπρος Μίχος, καθώς και πολλοί πολίτες που μοιράζονται ανάλογες ανησυχίες.
«Το λάθος δεν έγινε στον υπολογισμό του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή, αλλά στον υπολογισμό ενός ιδεολογικού νεοφιλελεύθερου πολλαπλασιαστή… Επρόκειτο για πρόγραμμα τιμωρίας των ‘άσωτων’ χωρών, με πρώτη την Ελλάδα, που αποτέλεσε το εργαστήριο πάνω στο οποίο δοκιμάστηκαν αυτές οι συνταγές… Με τέτοιο πρόγραμμα είναι προφανές ότι βαθαίνεις την ύφεση, βαθαίνεις την ανεργία, και όταν μπεις σ’ αυτόν τον φαύλο κύκλο οδηγείσαι σε κλιμάκωση του δημόσιου χρέους γιατί μειώνεις το ΑΕΠ, πάνω στο οποίο υπολογίζονται τα πάντα…»
Posted on 21 Φεβρουαρίου, 2013 by Χριστόφορος Κάσδαγλης
Άρχισε πάλι όλη αυτή η παραφιλολογία από κυβερνητικούς κύκλους και παπαγαλάκια, για την ανάγκη εκπόνησης ενός «εθνικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης». Πονεμένη ιστορία για αφελείς ιθαγενείς…
Ποιος δεν θα ήθελε ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης; Που θα μας έβγαζε από τον φαύλο κύκλο να κυνηγάμε την ουρά μας, δηλαδή άπιαστους δημοσιονομικούς στόχους μέσα από μέτρα ασύλληπτης κοινωνικής αναλγησίας, που φέρνουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα απ’ αυτά που υποτίθεται ότι επιδιώκουν; Ποιος δεν θα ήθελε να τεθούν στόχοι μέσα από τους οποίους να ξαναρχίσει η Ελλάδα να παράγει πλούτο; Να τεθούν εθνικές προτεραιότητες στους παραγωγικούς τομείς, να γίνουν επενδύσεις, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, να αναστραφεί η πορεία της ύφεσης; Ποιος δεν θα συναινούσε σ’ ένα νέο εθνικό όραμα που θα μας έβγαζε από την εσωστρέφεια και τη μονοσήμαντη εξυπηρέτηση των δανειστών;
Η ομιλία του αναπληρωτή υπουργού περιβάλλοντος κατά την παρουσία των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού για το τοπόσημο στον Φαληρικό Όρμο δεν μας έκανε πιο ενήμερους για το τι πρόκειται να γίνει στην ακτή της Αττικής γενικότερα και του Φαληρικού Όρμου ειδικότερα. Αντίθετα, περισσότερο σύγχυση δημιουργεί καθώς προσπαθεί να συνθέσει τα διάφορα σχέδια επί σχεδίων, που επιμέρους υποβολιμαία συμφέροντα προσπαθούν να επιβάλλουν ερήμην της τοπικής αυτοδιοίκησης και των κατοίκων της περιοχής.
Το διαδικτυακό ειδησεογραφικό δίκτυο The Young Turks (TYT), ιδρύθηκε και εκπέμπει απο τον Δεκέμβριο του 2011.
Είναι το μεγαλύτερο στο είδος του παγκοσμίως και σε τελευταία μέτρηση, στις 9 Φεβρουαρίου 2013, το κανάλι τους είχε δεχθεί 945 εκατομμύρια προβολές βίντεο με θέμα διεθνείς και Αμερικάνικες ειδήσεις.
Το LEFTeria-news παρακολούθησε το ρεπορτάζ που ανέβασε το TYT Network, στις 12 Φεβρουαρίου, με τον τίτλο «Η Αστυνομία Πιάστηκε να Κάνει Χρήση Photoshop Σε Ξυλοδαρμένους Υπόπτους», το οποίο σχολίαζε οτι «προφανώς οι Έλληνες αστυνομικοί χρησιμοποιούν τεχνικές Γκουαντάναμο».
Υπάρχει το τελευταίο διάστημα μια συγκροτημένη προσπάθεια διαμόρφωσης κλίματος, ότι δήθεν συντελείται από το ΣΥΡΙΖΑ «ρεαλιστική» στροφή με δεξιό πρόσημο, μια υπαναχώρηση σε σχέση με τις διατυπωμένες και διακηρυγμένες θέσεις και προγραμματικές κατευθύνσεις και δεσμεύσεις, σε πιο συντηρητικές πολιτικές και διεξόδους.
Το αξιοπερίεργο βέβαια σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι κατατίθεται σαν άποψη από εκ διαμέτρου αντίθετες κατευθύνσεις. Αναπαράγεται λοιπόν αυτή η αντίληψη και από τα μνημονιακά Μ.Μ.Ε. και τους εκφραστές τους και από στελέχη και συλλογικότητες της Αριστεράς εντός και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ.
Και το μεγάλο ερώτημα και η πρώτη σκέψη που μπαίνει είναι πως μπορεί να συμβαίνει αυτό. Πως μπορεί τόσα διαφορετικά μυαλά που υπηρετούν τόσο διαφορετικές πολιτικές γραμμές και λειτουργούν και δραστηριοποιούνται για την επίτευξη τόσο αλληλοσυγκρουόμενων στόχων, να ταυτίζονται μάλλον άθελά τους στην ανάγνωση και ανάλυση της πολιτικής πρακτικής της γραμμής και της θεώρησης τους ΣΥΡΙΖΑ για τα πράγματα.
«Τα χαλκεία του κ. Σαμαρά ανέλαβαν ξανά δράση, αυτή τη φορά μέσω του τοπικού καναλιού Best Channel της Καλαμάτας, βάζοντας στο στόχαστρό τους τον επικεφαλής της επιτροπής προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρο της Βουλής, Γιάννη Δραγασάκη, διαστρεβλώνοντας πλήρως το περιεχόμενο ομιλίας του», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το γραφείο Τϋπου του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ. Βίντεο με τις πραγματικές δηλώσεις του Γ. Δραγασάκη περί κατώτατου μισθού.
Στο βίντεο, οι δηλώσεις του Γ. Δραγασάκη όπως έγιναν κι όχι όπως μεταφέρθηκαν σε τοπικό κανάλι της Καλαμάτας:
Η ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ στη συνεδρίαση της Επιτροπής εργασίας σχετικά με τις αλλαγές στο κράτος και το πολιτικό σύστημα
Την πρωτοβουλία αυτή την ανέλαβε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και ο Πρόεδρος της Αλέξης Τσίπρας, με στόχο τη διατύπωση ενός συνολικού σχεδίου αλλαγών σε ολόκληρο το θεσμικό φάσμα.
Ομιλητές:
-Φώντας Βλάχος, Ιστορικός
– Σωτήρης Ρουμελιώτης, Καθηγητής
-Μίλτος Βασιλείου, Καθηγητής ΠανεπιστημίουΓ
Θα χαιρετίσει ο Βουλευτής Στέφανος Σαμοΐλης
Τη συζήτηση θα συντονίσει η δημοσιογράφος Δώρα Ασπρέα
Ηγουμενίτσα 23 Φεβρουαρίου στις 18.30
Στο πολιτιστικό κέντρο του Δήμου «Πάνθεον»
Ομιλητές:
-Μπάμπης Νούτσος, Καθηγητής Πανεπιστημίου
-Χρήστος Μαντάς , βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
-Ανδρέας Νταής, πρώην δήμαρχος Ηγουμενίτσας
Συντονίζει ο Παναγιώτης Πάντος, θα ακολουθήσει συζήτηση
Ανεπιθύμητη είναι η Χρυσή Αυγή για τους ομογενείς της Σουηδίας, οι οποίοι με ψήφισμά τους τονίζουν πως «ο εθνικισμός και η έχθρα προς το διαφορετικό δεν έχουν θέση σε καμία μεταναστευτική κοινότητα. Είμαστε αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα και τη μαζική μας δράση για να τη σταματήσουμε».
Σε μια περίοδο που η ελληνική «τρόικα εσωτερικού» επιλέγει να κλιμακώσει την καταστολή και στοχοποιεί όλες τις κοινωνικές και πολιτικές ομάδες που αντιστέκονται στην καταστροφική μνημονιακή στρατηγική της ακραίας λιτότητας, τα ελληνικά συνδικάτα καλούν σε νέα Γενική Απεργία την Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου.
Το ΚΕΑ στηρίζει πλήρως τη Γενική Απεργία στην Ελλάδα και καλεί κάθε εργαζόμενο, άνεργο, περιθωριοποιημένο και καταπιεζόμενο πολίτη να μετατρέψει την 20η Φεβρουαρίου σε μια μέρα που θα σημάνει την ξεκάθαρη απόρριψη από τον ελληνικό λαό του τροϊκανού κυβερνητικού συνασπισμού, των Μνημονίων της καταστροφής και των προγραμμάτων ακραίας λιτότητας, που έχουν οδηγήσει στην έκρηξη της ανεργίας, τον τερματισμό των συλλογικών συμβάσεων και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, και το μετασχηματισμό της κρίσης σε ανθρωπιστική καταστροφή με εκατομμύρια θύματα.
Ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε στην εκδήλωση παρουσίασης βιβλίων του Αντόνιο Γκράμσι «Για την αλήθεια ή για το να λέμε την αλήθεια στην πολιτική» και του Λουκά Αξελού «Ξαναδιαβάζοντας τον Γκράμσι», που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Στοχαστής.
Η προσπάθεια να εκδοθεί και να διαβαστεί ο Γκράμσι ξεκίνησε στην Ελλάδα περίπου προς το τέλος της δικτατορίας. Συνεπώς, σε μια περίοδο όπου ο Γκράμσι ήταν απαγορευμένος στην Ελλάδα. Η μετάφραση έγινε από πολιτικούς κρατούμενους.
Παίρνοντας ως δεδομένο ότι ο ίδιος έγραψε το μεγαλύτερο κομμάτι του έργου του στην φυλακή, έχει μεγάλο ενδιαφέρον να αναλογιστούμε ότι ο Γκράμσι εισάγεται στον ελληνικό χώρο ιδεών ως διωκόμενος που μεταφράστηκε από διωκόμενους και εκδόθηκε από διωκόμενους για να διαβαστεί από διωκόμενους.
Συνέντευξη με τον Λάμπρο Καλαρρύτη για την εφημερίδα «ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ»
Αθήνα, 16/2/2013
1) Το πρόγραμμα δεν βγαίνει είναι μάλλον σαφές και από τα στοιχεία, το ΔΝΤ έχει παραδεχθεί το λάθος του, παρ´ όλα αυτά οι δανειστές επιμένουν. Που οδηγείται η κατάσταση; Κατ´ αρχάς οικονομικά.
Με συντηρητικούς υπολογισμούς που δημοσίευσα πριν μερικές εβδομάδες, η ύφεση θα ξεπεράσει το -7% το 2013 ως αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης συνταγής της βίαιης λιτότητας. Η ανεργία θα ξεπεράσει το 30%, τα έσοδα θα παρουσιάσουν μεγάλη υστέρηση, τα ανεξόφλητα χρέη προς τις τράπεζες και το δημόσιο θα διογκωθούν .Ήδη, τα περισσότερα νοικοκυριά και επιχειρήσεις δεν μπορούν να πληρώσουν φόρους, οφειλές και ασφαλιστικές εισφορές. Όσο συνεχίζεται αυτή η συνταγή, τόσο η φτωχοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας θα οξυνθεί και θα οδηγηθούμε μαθηματικά σε ανεξέλεγκτες κοινωνικές συγκρούσεις και πολιτικούς κλυδωνισμούς. Η ανατροπή αυτής της οικονομικής πολιτικής αποτελεί προϋπόθεση για την επιβίωση της δημοκρατίας.
Το ζήτημα της στάσης μας απέναντι στη Βία, της καταδίκης της ή όχι, έχει αποτελέσει ένα θέμα ταμπού για ένα κομμάτι της Αριστεράς. Μέρος της Αριστεράς απέφευγε στο παρελθόν να υπάρξει σαφώς καταδικαστικό, φοβούμενο ότι καταδικάζοντας τη Βία από όπου κι αν προέρχεται και σε όλες τις τις μορφές θα καταδίκαζε αυτομάτως και το δικαίωμα των λαϊκών στρωμάτων να αμύνονται στην απρόκλητη πολλές φορές αστυνομική Βία στις κινητοποιήσεις ή θα απονομιμοποιούσε τη λεγόμενη «επαναστατική Βία». Αυτή τη στάση εκμεταλλεύτηκαν επανειλημμένα πολιτικοί αντίπαλοι και ορισμένοι «έγκριτοι» δημοσιογράφοι, οι οποίοι χωρίς κανέναν ενδοιασμό και δεύτερη σκέψη πρόθυμα σε διακηρυκτικό επίπεδο καταδίκαζαν και καταδικάζουν τη Βία και παρουσίαζαν και παρουσιάζουν το ΣΥΡΙΖΑ ως δύναμη ρέπουσα προς τις βίαιες πρακτικές και τον «κουκουλοφορισμό», προσφάτως μάλιστα και την τρομοκρατία. Έτσι, η Αριστερά σε ένα πεδίο της πολιτικής που θα έπρεπε να έχει το πλεονέκτημα εμφανιζόταν ως αμήχανη στη συνείδηση της κοινωνίας, να προσπαθεί να ψαρέψει σε θολά νερά. Ας μιλήσουμε, λοιπόν, περί Βίας…
Η χειραγώγηση του ταπεινωμένου αποτελεί ίσως τον κύριο υπόγειο μηχανισμό στρατολόγησης στην Ακροδεξιά. Τόσο στη «σιδηρά» όσο και στις άλλες της εκδοχές, που σκληραίνουν επικίνδυνα στις εποχές κρίσης
Στο εξαιρετικό μυθιστόρημα του Γιόζεφ Ροτ «Δεξιά και Αριστερά», ο ένας από τους τρεις κεντρικούς ήρωες, ο νεαρός Τέοντορ Μπερνχάιμ, γίνεται μέλος του συνδέσμου «Θεός και Σίδηρος», όπου φυσικά ανθούν όλες οι εμμονές που οδήγησαν στο Τρίτο Ράιχ: ο αντισημιτισμός, ο νοσηρός εθνικισμός, η περιφρόνηση για τους διανοούμενους και η λατρεία της πράξης που θα βάλει «σε τάξη» τη Γερμανία.
Η κρίση τελείωσε. Έχω αρχίζει πια να χρησιμοποιώ την λέξη, εννοώντας μόνο κάτι που μας συνέβη και όχι κάτι που μας συμβαίνει. Κατάλαβα πως είναι λίγο ύπουλη. Κρύβει ελπίδα για κάτι άμεσο. Υπαινίσσεται κάποια παροδική δυσκολία, που σε δυο τρία χρόνια θα τη θυμόμαστε και θα γελάμε… Καταρχήν δεν θα γελάμε γιατί δεν θα είμαστε όλοι. Θα λείπουν πολλοί. Πώς θέλεις να τους πεις; Δειλούς; Ευαίσθητους; Απροσάρμοστους; Ηττημένους; Θα λείπουν όμως. Αλλά έτσι κι αλλιώς δεν θα συμβεί έτσι. Δεν είναι πια κρίση, είναι η ζωή μας, για πολλά χρόνια. Όταν σπας άσχημα το πόδι σου και αυτό σου αφήνει για πάντα ένα “κουσούρι” στο περπάτημα, για πόσα χρόνια θα παραπονιέσαι πως έσπασες το πόδι σου;
Ως Ολυμπιακό με πείραξε που ο Μαρινάκης στα εξώδικά του χρησιμοποιεί την ομάδα μου και εμένα προσωπικά, αφου αναφέρεται στους φιλάθλους του Ολυμπιακού. Ο Ολυμπιακός της καρδιάς μου, ο Ολυμπιακός του Πειραιά μας είναι η ομάδα της εργατιάς στις προσφυγούπολεις της Νίκαιας και Δραπετσώνας, στις εργατούπολεις του Κερατσινίου, του Περάματος, είναι ο ποδοσφαιριστής του και καπετάνιος του ΕΛΑΣ Γόδας, που εκτελέστηκε με την φανέλα του Ολυμπιακού γιατί δεν υπέγραψε δήλωση μετανοίας. Είναι και των καπεταναίων που με τα καράβια τους εγραψαν ένα κομματι της ιστορίας αυτής της πόλης. Ολα αυτά δεν του ανήκουν. Και όσο περνάει από το χέρι μου θα καταγγέλλω την εκμετάλλευση της ιστορίας του θρύλου μου από τον Μαρινάκη για τα επιχειρηματικά και πολιτικά του παιχνίδια.
Στο δεύτερο ήμισυ του 2012, από την ηγετική ομάδα της ΔΗΜ.ΑΡ. χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον και ανιστόρητα η πολιτική πρόταση του «ιστορικού συμβιβασμού» του Ε. Μπερλινγκουέρ, για να στηριχτεί ιδεολογικά η επιλογή που έγινε. Είναι δευτερεύον ότι αυτή η λαθροχειρία και ο ανιστόρητος παραλληλισμός γίνονταν ακριβώς 28 χρόνια από τον θάνατό του και ενενήντα από τη γέννησή του. Το σημαντικό είναι ότι από τους εκφραστές αυτού του λάθος παραλληλισμού -λόγω ελλιπούς γνώσης της ιστορίας της Ιταλίας και της κουλτούρας της ιταλικής Αριστεράς- ξέφυγε μια καμπή της ιταλικής ιστορίας (και της ιταλικής Αριστεράς) που θα μπορούσαν κατά κάποιον τρόπο να χρησιμοποιήσουν σαν ιδεολογικό υπόβαθρο: που δεν είναι τίποτε άλλο από τη «svolta di Salerno (=στροφή του Σαλέρνο)» του Παλμίρο Τολιάτι (Απρίλιος 1944) και την προσωρινή κυβέρνηση Μπαντόλιο που προέκυψε.
Τελεσίγραφο σχετικά με την Κλιματική Αλλαγή έδωσε ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα την Τρίτη στο Κογκρέσο: είτε θα καταρτιστεί ένα σχέδιο μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και προσαρμογής σε έναν ολοένα θερμότερο κόσμο είτε ο Λευκός Οίκος θα συνεχίσει μόνος του.
“Εάν το Κογκρέσο δεν αναλάβει άμεσα δράση για να προστατεύσει τις επερχόμενες γενιές, θα το κάνω εγώ” δήλωσε ο αποφασισμένος Ομπάμα στο πλαίσιο της ομιλίας του για την “Κατάσταση της Ένωσης”.
Φορολογική ασυλία και περιουσιολόγιο στο επίκεντρο
Διασταύρωσαν τα ξίφη τους για το φορολογικό σύστημα ο Γιώργος Σταθάκης του ΣΥΡΙΖΑ και ο Δημήτρης Χατζησωκράτης της ΔΗΜΑΡ, στη σκιά της «μαύρης τρύπας» στα έσοδα τον Ιανουάριο που εκπέμπει σήμα κινδύνου για τους στόχους του προϋπολογισμού.
Την ανάγκη δημιουργίας ενός εντελώς καινούργιου φορολογικού συστήματος που θα είναι απλό και δίκαιο, τόνισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Σταθάκης μιλώντας στην εκδήλωση που διοργάνωσε το Κέντρο Πολιτικού Προβληματισμού «Μιχάλης Παπαγιαννάκης» με αντικείμενο το φορολογικό.
Δήλωση του εκπροσώπου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Πάνου Σκουρλέτη, σχετικά με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο.
Η χθεσινή δήλωση του κ. Σαμαρά σχετικά με τις επενδύσεις θυμίζει ντίλερ επιχειρηματικών συμφερόντων. Δεν έχει σχέση με την ανάπτυξη, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας το να χαρίζεις τον ΟΠΑΠ αντί πινακίου φακής και να αρνείσαι να δοθεί στα ασφαλιστικά ταμεία που κατακρεουργήθηκαν με το κούρεμα των ομολόγων που κατείχαν. Άλλο λοιπόν οι επενδύσεις με γνώμονα το κοινωνικό συμφέρον και άλλο το «γενική εκποίηση λόγω αλλαγής επαγγέλματος».
Μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής στη συζήτηση για την κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Κατεπείγουσες ρυθμίσεις για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας», ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Δημήτρης Παπαδιμούλης τόνισε τα εξής σημεία:
Κατήγγειλε την πρακτική της κυβέρνησης να χρησιμοποιεί πράξεις νομοθετικού περιεχομένου ώστε να αποφεύγει την ουσιαστική συζήτηση στη Βουλή. «Έχετε περάσει περισσότερες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου από σχέδια νόμου. Έξω ρίχνετε ξύλο, μέσα υποτιμάτε το Κοινοβούλιο» είπε χαρακτηριστικά.
Σχολιάζοντας τα θέματα της συζητούμενης πράξης νομοθετικού περιεχομένου που άπτονται της διαχείρισης του ΕΣΠΑ και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, είπε ότι η Ελλάδα είναι η χώρα που έχει επωφεληθεί λιγότερο από τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Αιτία οι στρεβλώσεις που οφείλονται στις πελατειακές σχέσεις που καλλιέργησε το κομματικό κράτος ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Συνέπεια ήταν να διαχέονται οι ενισχύσεις σε πολλά μικρά έργα για ψηφοθηρικούς λόγους, σε βάρος των μεγάλων έργων υποδομής που φέρνουν ανάπτυξη.
Ένα πολύ σημαντικό θέμα είναι το μακρόπνοο κοινωνικό όφελος από χρηματοδοτούμενες δράσεις, πχ σε τομείς νέων τεχνολογιών. Πολύ συχνά, μετά το τέλος της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης, αφήνονται στην τύχη τους, σταματούν και δεν αξιοποιείται η τεχνογνωσία.
Παρόλα αυτά το 60% των κατοίκων στην Ελλάδα αντιμετωπίζει πρόβλημα από το κρύο στη διάρκεια του χειμώνα.
Τα παραπάνω έκανε γνωστά ο υπεύθυνος για θέματα ενέργειας του γραφείου της διεθνούς οικολογικής οργάνωσης «Greenpeace» στην Ελλάδα, Τάκης Γρηγορίου, στη διάρκεια εκδήλωσης, με θέμα: «Ενεργειακή φτώχεια – κατοικία και ατμοσφαιρική ρύπανση», που διοργάνωσε απόψε στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης η νομαρχιακή κίνηση των Οικολόγων Πράσινων Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με το γραφείο του ευρωβουλευτή, Νίκου Χρυσόγελου.
Συνέντευξη του Γιάννη Δραγασάκη, βουλευτή Β΄ Αθηνών στο ραδιοφωνικό σταθμό «REAL FM» (Ν. Χατζηνικολάου)
– Έχουμε στην τηλεφωνική γραμμή τον κ.Δραγασάκη. κ. Πρόεδρε καλημέρα. Θέλω να ξεκινήσουμε τη συζήτηση ζητώντας το σχόλιό σας για την χθεσινή επιστολή του κ. Όλι Ρεν προς τους υπουργούς Οικονομικών της Ε.Ε. , επιστολή με την οποία στην ουσία λέει ότι δεν υπάρχει κανένα λάθος με τον «πολλαπλασιαστή» και μας στέλνει και το μήνυμα να σταματήσουμε τη συζήτηση αυτή διότι θα πλήξουμε το κλίμα εμπιστοσύνης που έχει δημιουργηθεί τους τελευταίους μήνες.
Όλα αυτά κ.Χατζηνικολάου θυμίζουν μεσαίωνα. Είναι προφανές ότι εδώ γίνεται μια επίθεση. Προσπαθεί ο Όλι Ρεν να παγώσει τη συζήτηση, ενώ το πρόβλημα είναι προφανές ότι υπάρχει. Κατ’ αρχήν στο ερώτημα για την ύπαρξη ή μη λάθους, εγώ αμφισβητώ την έννοια του λάθους. Αυτός είναι ο σχεδιασμός των προγραμμάτων αυτών.
– Δηλαδή λέτε ότι ήταν σκόπιμο για να μπορεί να μετέχει το ΔΝΤ στη βοήθεια…
Βεβαίως. Το «λάθος» αυτό έχει γίνει εκατοντάδες φορές. Τα προγράμματα αυτά ξεκινούν με ευσεβείς προσδοκίες ότι θα κρατήσουν για λίγο, ένα ή το πολύ δύο χρόνια, και μετά θα αρχίσει η ανάκαμψη. Για να θεμελιώσουν λοιπόν αυτή την εντύπωση, χρησιμοποιούν χαμηλό πολλαπλασιαστή.
Στο προηγούμενο σημείωμα («Αυγή», 27-11-2013) εντόπισα ορισμένα στοιχεία της δεξιάς επανεγκατάστασης. Η επάνοδος όμως της Δεξιάς σε μια αφήγηση ισχύος και αυταρχικής ανικανότητας είναι το ένα σκέλος. Το άλλο σκέλος, η Αριστερά, τι περιέχει; Τι αναπαριστά; Τι αντιτάσσει στη δεξιά φθίση; Η Αριστερά ακκίζεται και πλεονάζει. Κοιτάζει το σώμα της στον καθρέφτη. «Καλή είμαι» σκέφτεται. «Έχω χάσει κιλά, μπορώ να χαρώ ακόμα το εύκρατο πολιτικό κάλος». Οι αριστεροί, όπως υποστασιοποιούν την Αριστερά, θεωρούν ότι έχουν χρόνο να δειχθούν όχι να δείξουν, να βρουν τη χαμένη libido, να διακρίνουν τους κοιλιακούς στην πλαδαρή κοιλιά τους. Απίθανες ιλαρότητες στον δημόσιο λόγο, καθένας αισθάνεται ώριμος να δηλώσει την ετερότητα, την ιδιοπροσωπία του, να καταθέσει ενώπιον της ιστορίας (ακόμα όχι ενώπιον του Θεού, αλλά πλησιάζει σιγά-σιγά και αυτή η ώρα) την ιδιότυπη ταυτότητα, την ιδιαίτερη γλώσσα, την ειδική ευαισθησία.
Τα πρώτα μέτρα μιας κυβέρνησης με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ «θα αφορούν την αποσόβηση της ανθρωπιστικής καταστροφής» δηλώνει στις «6μέρες» ο Γιάννης Μηλιός, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο ΕΜΠ και υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΝ. Ο κ. Μηλιός εκτιμά ότι ο κοινωνικός αναβρασμός ανάγκασε το ΔΝΤ να παραδεχτεί το «λάθος», στέλνοντας μήνυμα το οποίο η κυβέρνηση «πρέπει να αποκωδικοποιήσει». Οσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, υπογραμμίζει ότι, εφόσον αναλάβει κυβερνητικά καθήκοντα, σε πολύ σύντομο χρόνο θα επιδιώξει μέσα από σκληρή διαπραγμάτευση να πετύχει μεγάλο «κούρεμα» του χρέους και μεικτή χρηματοδότηση από δανειστές, ώστε σε συνδυασμό με την ανακατανομή των δαπανών και την αποτελεσματική αξιοποίηση των φορολογικών εσόδων να προχωρήσει στη διάσωση της κοινωνίας.
Δεν είναι ακριβώς μυστική αυτή η στρατηγική. Νομίζω ότι πλέον είναι φανερό ότι η κυβέρνηση που έχουμε είναι η πιο δεξιά και πιο ακραία κυβέρνηση που είχε γνωρίσει ο τόπος από τη μεταπολίτευση και μετά. Κυρίως είναι φανερό ότι ο κ. Σαμαράς επιδιώκει να θέσει μια ατζέντα που οξύνει την πολιτική αντιπαράθεση, που έχει σαν στόχο να δημιουργήσει την αίσθηση του φόβου στην ελληνική κοινωνία, ώστε μ΄ αυτό τον τρόπο να πετύχει δυο πράγματα.
Πρώτον, ο κόσμος να μην σκέφτεται την οικονομία, να φοβάται και να σκέφτεται την ασφάλειά του, τους κινδύνους που μπορεί να έχει από τους μετανάστες ή από τις διαδηλώσεις. Και δεύτερο, να προσπαθήσει με αυτό τον τρόπο να συσπειρώσει το πιο συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας, διαμορφώνοντας μια σταθερή βάση για τη δική του εκλογική επιρροή
Αποσπάσματα συνέντευξης του Π. Σκουρλέτη, Εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, στον ΣΚΑΪ
– κ. Σκουρλέτη τι είναι; Είναι μια γενικότερη τάση της κυβέρνησης να αυστηροποιεί, να το πω έτσι, την πολιτική της γύρω από τα δικαιώματα;
Κατ’ αρχήν χαίρομαι γιατί ο εξ αριστερών και εκ δεξιών κ. Παπαδόπουλος, φαίνεται ότι παίρνουν αποστάσεις από αυτή την τάση που λέτε με την ερώτησή σας, διότι υπάρχει αυτή τη τάση. Υπάρχει αυτή η τάση, η οποία εκφράστηκε κατ’ αρχήν με την προσπάθεια – και εν πολλοίς το έχει καταφέρει – κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων, εκφράστηκε με αυτό το πλεόνασμα αυταρχισμού, με τις επιτάξεις και την κήρυξη παράνομων και καταχρηστικών των απεργιών, και πάει να ολοκληρωθεί με αυτές τις σκέψεις – και εύχομαι να μείνουν ως σκέψεις – για κατάργηση ουσιαστικά του βασικού δικαιώματος της απεργίας, που είναι στοιχείο των δημοκρατικών κοινωνικών. Διότι εκεί στοχεύει.
Βγάζω το καπέλο στους γονιούς που υπερασπίζονται τα παιδιά τους. Μου αρέσει αυτή η πάστα ανθρώπων. Μπορεί να συμφωνούν, μπορεί να διαφωνούν, μπορεί να έχουν προσπαθήσει μάταια να τα αποτρέψουν, μπορεί και όχι, όμως όταν γίνονται οι πράξεις, είναι εκεί και λένε “είμαι μαζί σου παιδί μου”. Απορώ με όσους κανιβάλισαν τις μανάδες των συλληφθέντων στην Κοζάνη. Τι τους ζητούσαν δηλαδή; Πολιτική ανάλυση; Επιστημονικές τοποθετήσεις επάνω στην θεωρία της κινηματικής βίας και της τρομοκρατίας; Οικογενειακή μεταμέλεια;
Η αποχώρηση του Ανδρέα Νεφελούδη αποτελεί σταθμό στις εξελίξεις στο χώρο της ΔΗΜΑΡ. Η ηγεσία του κόμματος προφανώς θα προσπαθήσει να υποβιβάσει το γεγονός, ισχυριζόμενη ότι δεν συνέβη τίποτα παραπάνω από μια μεμονωμένη αποχώρηση, ενός στελέχους που διαφωνεί «με το κόμμα» (δηλαδή με την ηγεσία του). Και ακριβώς εκεί εδράζει το πρόβλημα. Εξηγούμαι. Του Οδυσσέα Βουδούρη
Στην «Αυγή» της Κυριακής 3.2.2013, δημοσιεύτηκε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Νικόλα Σεβαστάκη με τίτλο «Το Κέντρο». Προσέγγιση ενός θέματος που αποτελεί κλειδί για την επικείμενη αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού σε συνθήκες βαθιάς κρίσης. Ο Νικόλας Σεβαστάκης, απευθυνόμενος σε όσους πιστεύουν ότι η κρίση «εξουθενώνει μεγάλα κομμάτια των μεσαίων στρωμάτων», άρα και ότι «το Κέντρο χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του», απαντά ότι πρόκειται για λάθος ανάλυση, γιατί δεν υπολογίζει ότι το Κέντρο στις δυτικές Δημοκρατίες συνιστά μια «δομική θέση». Γι’ αυτό κατά τον Ν.Σ. το Κέντρο υπάρχει ακόμα και μέσα στις συνθήκες της υλικής και οικονομικής πτώσης.
Ομιλία του Δ. Παπαδημουλη στη Βουλή (δευτερολογία) στη συζήτηση του νομοσχεδίου για τα αποθέματα πετρελαίου. Μεταξύ άλλων, θίγει τα εξής ζητήματα:
1. Πώς διευθετούνται οι απεργίες στην Ευρώπη σε σχέση με την «εγχώρια» χρήση επιστράτευσης.
2. Την απαράδεκτη τροπολογία για πρόσβαση υποψήφιων αγοραστών σε απόρρητα στοιχεία δημοσίων επιχειρήσεων υπό ιδιωτικοποίηση (τελικά υπό τη γενική κατακραυγή αποσύρθηκε).
3. Τις άστοχες ρυθμίσεις της ενσωμάτωσης στην ελληνική νομοθεσία της οδηγίας για τα αποθέματα πετρελαίου.
Η φωτογραφία από τη διανομή τροφίμων έξω από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, που δημοσίευσε η βρετανική εφημερίδα Guardian και έκανε τον γύρο του κόσμου, προκάλεσε έντονους σχολιασμούς για τη φτώχεια και την εξαθλίωση στην Ελλάδα, όπως και βαρύγδουπους τίτλους, σαν το «Ψάχνοντας στα σκουπίδια για μια αξιοπρεπή διαβίωση» που φιλοξενεί το Reuters. O Νικήτας Κανάκης, πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου, μιλώντας στο tvxs.gr, αναφέρει ότι τέτοιες εικόνες δεν θα πρέπει να ξενίζουν την κοινωνία, καθώς «αποτελούν την εικόνα της σημερινής Ελλάδας που προσπαθούμε να κρύψουμε κάτω από το χαλί». Ταυτόχρονα επισημαίνει ότι η εξαθλίωση αποκτά μόνιμα χαρακτηριστικά ενώ ανάμεσα στους έχοντες ανάγκη βρίσκονται πλέον και άνθρωποι προερχόμενοι από κοινωνικούς χώρους που σε παρελθοντικές περιόδους θα βρίσκονταν στο «απυρόβλητο».
Τη συνέντευξη πήρε ο Νίκος Μίχος
Πόσο συχνές είναι αυτές οι εικόνες φτώχειας και εξαθλίωσης;
Η δικαστική έρευνα είναι αναγκαία, αλλά επί της ουσίας περιττή. Κοιτάς τις φωτογραφίες και καταλαβαίνεις τι ακριβώς συνέβη -αν βλέπεις. Η τεχνική επεξεργασία έγινε για να περιοριστεί η αποτύπωση της αγριότητας, η οποία όμως δεν κρυβόταν με τίποτα.
Οι αστειότητες του κ. Δένδια, ότι το photoshop χρησιμοποιήθηκε για να αναγνωρίζονται τα πρόσωπα και να συλλεχθούν πληροφορίες για τη δράση τους, προκαλούν την κοινή λογική και το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Κατά μία παράξενη σύμπτωση, το μεγαλύτερο ρετούς έχει πέσει στο αριστερό μάτι καθενός, γιατί και στα σώματα ασφαλείας ισχύει η στατιστική ότι οι περισσότεροι είναι δεξιόχειρες.
·Ν. Χουντής: «με απαίτηση της Τρόικα η λεηλασία του Πράσινου Ταμείου»
·Γιατί οι πολίτες θα πρέπει να εξακολουθούν να πληρώνουν δήθεν «πράσινους» φόρους αφού πάνε υπέρ των δανειστών;
·Ερώτηση – Καταγγελία του Ν. Χουντή στην Κομισιόν
Η λεηλασία των πόρων τουΠράσινου Ταμείου που υποτίθεται ότι θα διατίθενται για την προστασία του περιβάλλοντος στην Ελλάδα, έγινε μετά από απαίτηση της Τρόικα και ήταν προϋπόθεση για να πάρουμε τις δόσεις των δανείων.Αυτό καταγγέλλει με ερώτησή τους προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντής.
Έμελλε να το δούμε κι αυτό. Αφού θριάμβευσε επί της κοινωνίας, αφήνοντάς την αναίσθητη (τουλάχιστον), η κυβέρνησή μας θριαμβεύει και επί του ΣΥΡΙΖΑ στο πεδίο των τηλεοπτικών παραθύρων και των δημοσκοπήσεων. Κεδίκογλου και Δένδιας, όπως Μιλτιάδης και Θεμιστοκλής. Κρίμα που τη σύγκριση με τον Κολοκοτρώνη την έκλεψε στο νήμα κάποιος Ντερτιλής.
Η πολιτική επικαιρότητα λοιπόν τρέχει και μεταβάλλεται στους ρυθμούς που καθημερινά προσπαθούν να επιβάλλουν κυβερνητικά επιτελεία και μεγάλα μέσα ενημέρωσης. Ο πολίτης, ήδη ζαλισμένος από τα Μνημόνια, είναι σαν να παρακολουθεί ενα μπαλάκι του τένις να πετάγεται από τα πολιτικο-οικονομικά σκάνδαλα στη «Βίλλα Αμαλία» και από το ταξίδι Τσίπρα στις ΗΠΑ στις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την Εκκλησία. Το πνεύμα δυσκολεύεται να ηρεμήσει και να κρίνει. Ακριβέστερα, δυσκολεύεται να δει τα γεγονότα στην κατάλληλη κλίμακα για να αξιολογήσει τη σημασία τους.
Η απάντηση του Γιώργου Κιμούλη στα δημοσιεύματα που τον θέλουν να χρωστάει 200.000 ευρώ στο δημόσιο
«Αγαπητοί μου φίλοι,
μετά από αυτήν την προσπάθεια «δημόσιου εξευτελισμού» μου, που δεν αποκλείεται να έδωσε χαρά σε αρκετούς, αναγκάζομαι με τη σειρά μου να δώσω κι εγώ μία απάντηση.
Το θέμα των σχέσεων Εκκλησίας και Αριστεράς στην Ελλάδα, μάλλον ξεκινά να έχει πολιτικοκοινωνικό ενδιαφέρον με την δυναμική εμφάνιση του Κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα, λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, αφού πριν δεν είχαμε στην χώρα μας μαζικά Σοσιαλιστικά κόμματα, τέτοια που να αναγκάσουν τον χώρο της Εκκλησίας , να ασχοληθεί ευδιάκριτα μαζί τους. Αν μπορεί κανείς να σταχυολογήσει κάποιες αναφορές, μάλλον θα πρέπει να τις συμπεριλάβει στην συνολικότερη αντίδραση ενός συμπαγούς τμήματος του εκκλησιαστικού χώρου απέναντι στις «νέες ιδέες». Έτσι οι σχέσεις Εκκλησίας και Αριστεράς στην Ελλάδα ξεκινάν μέσα σε ένα δύσκολο, συγκρουσιακό πλαίσιο που διαμορφώνει αυτή και μόνο η πραγματικότητα των δύο χώρων: Από την μια έχουμε ένα Κομμουνιστικό κίνημα που «δεν ξεχνά» ότι η μαχητική αθεΐα είναι μία θεωρητική του αρχή. Από την άλλη μια Εκκλησία ταυτισμένη με το Κράτος που το κίνημα αυτό θέλει να ανατρέψει. Μια Εκκλησία που, ιδιαίτερα εκείνον τον καιρό, λίγο πριν- λίγο μετά από το τέλος της «Μεγάλης Ιδέας», δονείται από τον αμφιλεγόμενο «εθναρχικό» της ρόλο και αντιδρά λυσσαλέα απέναντι σε όποιον θέλει να τον περιορίσει. Επιπρόσθετα η πρακτική των Μπολσεβίκων απέναντι στην ομόδοξη Ρωσική Εκκλησία, θα ενισχύσει την επιθετικότητα των εκπροσώπων της Εκκλησίας. Φωνές σαν αυτή του Μπερδιάγεφ , που συνδέουν την μεταεπαναστατική κατάσταση της Ρωσικής Εκκλησίας με το πώς αυτή είχε τοποθετηθεί προεπαναστατικά απέναντι στο κοινωνικό πρόβλημα, θα ακουστούν δυστυχώς από μια μικρή μειοψηφία εντός της Ελλαδικής Εκκλησίας (π.χ. ο Ειρηναίος Σάμου).
Να πώς με επιστολή της προς τους Los Angeles Times, η Κάθριν Μπίγκελοου, δικαιολογεί την παρουσίαση στην ταινία «Zero Dark Thirty» των μεθόδων βασανισμού που χρησιμοποίησαν κυβερνητικοί πράκτορες για τη σύλληψη και εκτέλεση του Οσάμα μπιν Λάντεν: «Οσοι δουλεύουμε στον χώρο των τεχνών, γνωρίζουμε ότι απεικόνιση δεν σημαίνει και αποδοχή. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, κανένας καλλιτέχνης δεν θα μπορούσε να ζωγραφίσει απάνθρωπες πρακτικές, κανένας συγγραφέας να γράψει γι’ αυτές και κανένας σκηνοθέτης να εντρυφήσει στα ακανθώδη ζητήματα της εποχής μας».
Ο… κομπασμός του «με παραδέχεσαι ρε; Με τη μία τον πέτυχα στο κεφάλι» τον καταχώρισε στον σκουπιδοτενεκέ που στοιβάζονται οι πιο απεχθείς δολοφονικοί δικτατορίσκοι.
«Εμένα κανείς δεν μπορεί να με κάμψει», έλεγε και ξαναέλεγε ο επί 38 χρόνια έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού πραξικοπηματίας κατά της δημοκρατίας και πρωταίτιος της στρατιωτικής χούντας του 1967 Νίκος Ντερτιλής που πέθανε προχθές μετά από οξύ εγκεφαλικό επεισόδιο στο νοσοκομείο Ερυθρό Σταυρό. Αδυνατούσε να καταλάβει στα 93 του χρόνια ότι είχε ηττηθεί εδώ και δεκαετίες πολιτικά, ιδεολογικά, ψυχολογικά και κυρίως βιολογικά. Κάποιοι ίσως θα θεωρήσουν προτέρημα ότι ο εκλιπών διατήρησε μέχρι τέλους τον άκαμπτο χαρακτήρα του και την αμετανόητη προσήλωσή του στις «αρχές» ενός αντιπάλου της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Η πρόταση για τον εκκλησιαστικό φόρο, που διατύπωσε ο Τάσος Κουράκης, μπορεί να δώσει το έναυσμα για έναν ουσιαστικό διάλογο, όπου θα αναδιατυπωθούν μείζονα ερωτήματα, όπως το πολιτικό, ιδεολογικό, κοινωνικό αλλά και εθνικό περιεχόμενο του ελληνικού εκσυγχρονισμού που διεκδικείται σήμερα. Μόνο έτσι τέτοιες προτάσεις αποκτούν το πλήρες νόημά τους. Έτσι, μια ιστορική περιήγηση στις σχέσεις πολιτικής και θρησκευτικής εξουσίας μάς δείχνει ότι το ζητούμενο δεν είναι τόσο η διατύπωση μιας νέας μεταρρυθμιστικής πρότασης, αλλά η ένταξή της σε μια άλλη θεώρηση των σχέσεων κράτους-κοινωνίας, επομένως και κράτους-Εκκλησίας.
Σε Ελλάδα και Ευρώπη με πρόσχημα δημοσιονομικές αδυναμίες εξελίσσεται συντριπτική επίθεση στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Η αριστερά αναζητά συμμαχίες για να την σταματήσει άμεσα.
Η εκκλησία – με τη διαδρομή της που δεν είναι στο απυρόβλητο – διαθέτει αξιακά κοιτάσματα με δυνάμει καταλυτικό ρόλο στην υπεράσπιση κοινωνικών και ανθρωπιστικών κεκτημένων. Πάγια θέση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ο διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους, ως αποτέλεσμα διαδικασίας διαλόγου και συνεννόησης των δύο πλευρών.
Αυτό που δεν καταλαβαίνει ή κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ο Αλέκος Αλαβάνος ειναι ότι το πολιτικό του κεφάλαιο το αντλεί οχι απο τις απόψεις του αλλα απο το γεγονός ότι ειναι πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ. Η πολιτική του γραμμή σχεδόν συμπίπτει με της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και έχει κριθεί πολλές φορές! Ας σταματήσει αυτό το παιχνιδάκι υπονόμευσης, μετά απο κάθε επιτυχημένη εμφάνιση του Τσίπρα να επιτίθεται με χυδαιότητα στο πρώην κόμμα του που τον τίμησε για δεκαετίες ως ευρωβουλευτή και στη συνέχεια ως πρόεδρο! Η στάση του αυτή πέρα απ τ ότι καταστρέφει την πολιτική του υστεροφημία (αδιάφορο) δίνει πάτημα στην κυβέρνηση να χτυπάει την προοπτική διακυβέρνησης απο την αριστερά και ο ιδιος ως πόλυ έμπειρος και πολυ ευφυής το γνωρίζει καλά…
Στην Αριστερά υπάρχει χρόνια έλξη για την κοινωνιολογία. Με καταχρηστική διάθεση πολλές φορές, οπότε έχουμε «κοινωνιολογισμό». Διαβάζουμε συχνά την υπόθεση ότι η υλική εξασθένηση ή και η συντριβή κάποιων κοινωνικών στρωμάτων σημαίνει ούτε λίγο ούτε πολύ και εξαέρωση της πολιτικής τους βαρύτητας. Η κρίση, όπως λέγεται, εξουθενώνει μεγάλα κομμάτια των μεσαίων στρωμάτων. Και από αυτό το γεγονός εξάγεται το συμπέρασμα ότι το Κέντρο χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Πολλά πολιτικά δεδομένα της τελευταίας τριετίας ενισχύουν αυτή την εντύπωση. Πράγματι, μαζί με τις αναταράξεις που έφερε η αποδόμηση του «συμβολαίου» της ευημερίας, ο χώρος των μετριοπαθών έχει αποδιοργανωθεί.
– Έχετε παραδεχτεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει στασιμότητα στις δημοσκοπήσεις. Η άποψη της αριστερής σας πτέρυγας, ωστόσο, είναι ότι οφείλεται στις «ρεαλιστικές προσαρμογές» και ότι η μόνη απάντηση είναι η περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ. Συμφωνείτε;
– Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, είναι παράδοξο ένας χώρος ο οποίος πριν από δύο χρόνια καταγραφόταν λίγο πάνω από το 4%, να θεωρείται στάσιμος, όταν οι δημοσκοπήσεις τον εμφανίζουν πάνω από το 20%. Ωστόσο, η κατάσταση που αποτυπώνεται αυτή την περίοδο υπάρχει για να μας θυμίζει ότι έχουμε ακόμη να κάνουμε πολλά για να σπάσουμε τον διάχυτο φόβο και την ανασφάλεια, και να νικήσουμε την κινδυνολογία για τις επιπτώσεις τής μη συμμόρφωσης του λαού στο Μνημόνιο. Πρέπει επίσης να γινόμαστε συνεχώς πιο μαχητικοί, πιο αξιόπιστοι και πιο αποτελεσματικοί, και προφανώς κάθε άποψη που διαμορφώνεται με αυτό το σκεπτικό, είναι καλοδεχούμενη.
– Είπατε ότι είναι «παρά φύση να υπάρχουν δύο πόλοι χωρίς κέντρο και οι σοσιαλιστικές δυνάμεις να στοιχίζονται πίσω από τη δεξιά γραμμή». Ευελπιστείτε πως θα δημιουργηθούν νέα κεντροαριστερά σχήματα;
– Αυτό που είπαμε είναι ότι, προωθώντας το Μνημόνιο και κατόπιν μπαίνοντας κάτω από τις φτερούγες του κ. Σαμαρά, η παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία και η Κεντροαριστερά κατάργησαν και επισήμως τον εαυτό τους. Η δική μας επιδίωξη είναι να σχηματιστεί ένας ευρύς χώρος, αποφασισμένος να αντιπαρατεθεί με αξιοπιστία στην πολιτική των Μνημονίων. Ο χώρος αυτός περιλαμβάνει σίγουρα την Αριστερά στο σύνολό της, μπορεί όμως να φτάσει και στις παρυφές του πάλαι ποτέ πανίσχυρου δικομματικού χώρου. Αυτό συμβαίνει ήδη σε επίπεδο κοινωνίας. Οι άνθρωποι που αναζητούν ελπίδα και διέξοδο στις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, προέρχονται από παντού. Εμείς θα επιδιώξουμε τη συγκρότηση μιας όσο το δυνατόν ευρύτερης συμμαχίας, με προγραμματικό στόχο την κατάργηση του Μνημονίου και την εφαρμογή ενός σχεδίου κοινωνικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης. Είναι προφανώς ένα αριστερό σχέδιο, αλλά που απευθύνεται στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
EcoLeft 
