Ένας ανοιχτός χώρος διαλόγου των ιδεών της αριστεράς και της οικολογίας
To ecoleft γίνεται ιστοσελίδα!
Εδώ και μια εβδομάδα το ecoleft λειτουργεί στο www.ecoleft.gr ! H πρώτη βδομάδα λειτουργίας ήταν μεταβατική. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας για λάθη, δυσλειτουργίες , αδυναμίες καθυστερήσεις που παρατηρήθηκαν αυτή τη βδομάδα και θα συνεχίζουν να υπάρχουν για λίγες ακόμα ημέρες
Η απόφαση του Eurogroup είναι για την Κύπρο, χωρίς καμία υπερβολή, τραγική. Μπορεί να διασώθηκαν οι καταθέσεις κάτω των εκατό χιλιάδων και να απέφυγαν, προς το παρόν, το «κούρεμα» οι συνεταιριστικές και γενικά οι μικρές τράπεζες, χάρη στο «όχι» που αντέταξε ο κυπριακός λαός στον νεοφιλελεύθερο Αναστασιάδη, αλλά αυτό δεν αρκεί για να μην επέλθει η καταστροφή. Το κούρεμα για ποσά πάνω από εκατό χιλιάδες αφορά σε σημαντικό βαθμό καταθέσεις ασφαλιστικών ταμείων και κοινωφελών οργανισμών, αλλά και κεφάλαιο που χρησιμοποιούν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις για να εξυπηρετήσουν τις καθημερινές τους ανάγκες.
Τα πρώτα μέτρα μιας κυβέρνησης με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ «θα αφορούν την αποσόβηση της ανθρωπιστικής καταστροφής» δηλώνει στις «6μέρες» ο Γιάννης Μηλιός, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο ΕΜΠ και υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΝ. Ο κ. Μηλιός εκτιμά ότι ο κοινωνικός αναβρασμός ανάγκασε το ΔΝΤ να παραδεχτεί το «λάθος», στέλνοντας μήνυμα το οποίο η κυβέρνηση «πρέπει να αποκωδικοποιήσει». Οσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, υπογραμμίζει ότι, εφόσον αναλάβει κυβερνητικά καθήκοντα, σε πολύ σύντομο χρόνο θα επιδιώξει μέσα από σκληρή διαπραγμάτευση να πετύχει μεγάλο «κούρεμα» του χρέους και μεικτή χρηματοδότηση από δανειστές, ώστε σε συνδυασμό με την ανακατανομή των δαπανών και την αποτελεσματική αξιοποίηση των φορολογικών εσόδων να προχωρήσει στη διάσωση της κοινωνίας.
Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ θα μιλήσει για τις οικονομικές προκλήσεις του μέλλοντος
Για τις οικονομικές προκλήσεις του μέλλοντος, τις προοπτικές της Ελλάδας και τις πολιτικές που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μας και η Ευρώπη για την αντιμετώπιση της κρίσης, θα μιλήσει στο Brookings Institute στη Νέα Υόρκη, ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.
«Δηλαδή δεν είμαστε ένα κόμμα σοφών αλλά απλώς θα ακολουθήσουμε διαφορετικές πολιτικές, έχοντας ως προτεραιότητα, όχι να σωθούν κάποιοι τραπεζίτες αλλά να σωθεί η οικονομία και κυρίως οι άνθρωποι που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη». Αυτό υποστηρίζει στη Μail και στον Θάνο Σιαφάκα o καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Γιάννης Μηλιός.
Δήλωση του Γιάννη Μηλιού, υπεύθυνου τμήματος οικονομικής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, για το Eurogroup της Τρίτης 20/11/12
Το πολυδιαφημισμένο επόμενο Eurogroup θα συζητήσει αναμφίβολα το ζήτημα που θέτει το ΔΝΤ αναφορικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και συνεπώς την ανάγκη κουρέματος ενός σημαντικού μέρους του.
Στο σημερινό Eurogroup καταγράφεται το πλήρες αδιέξοδο στο οποίο έχει φτάσει η πολιτική της λιτότητας και των μνημονίων που ακολουθεί η Ευρωζώνη.
Βασική στρατηγική των ευρωπαϊκών οικονομικών και πολιτικών ελίτ είναι ο έλεγχος της δημοσιονομικής προσαρμογής των χωρών της Ευρωζώνης μέσω των χρηματαγορών, ώστε να υποβόσκει διαρκώς μια κρίση χρηματοπιστωτικής αξιοπιστίας αναφορικά με τη διαχείριση του δημόσιου χρέους. Με τη μέθοδο αυτή νομιμοποιούν τα «Μνημόνια», δηλαδή τις περικοπές εισοδήματος και δικαιωμάτων για τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας και τη συγκέντρωση πλούτου και εξουσίας σε λίγα χέρια.
Η κρίση έδειξε πως η αυτενέργεια και η αλληλεγγύη των ανθρώπων μπορούν να κάνουν τις διαδικασίες της αγοράς περιττές.
Σαν χρήσιμο πράγμα που ικανοποιεί διατροφικές ανάγκες, ένα τσουβάλι πατάτες Νευροκοπίου 20 κιλών στο Πάρκο Γουδή, ή στην είσοδο του Δημαρχείου Βύρωνα, ή στον παράδρομο της Εθνικής οδού Αθηνών – Λαμίας στη Νέα Κηφισιά δεν διαφέρει σε τίποτα από οκτώ συσκευασίες των δυόμισι κιλών πατάτας Νευροκοπίου σε ένα σούπερ μάρκετ στου Ζωγράφου, ή στον Βύρωνα ή στην Πολιτεία της Κηφισιάς.
Στις αρχές του 20ου αιώνα υπήρξε ένας ιδιαίτερος συγχρονισμός ανάμεσα στη θεωρητική και την πρακτική δράση του αριστερού κινήματος. Η Λούξεμπουργκ, ο Μπουχάριν, ο Λένιν, ο Κάουτσκι, ο Χίλφενρτιχ, και πολλοί άλλοι, συμμετείχαν ενεργά σε μια μακρά θεωρητική συζήτηση για τη στρατηγική του εργατικού και του αριστερού κινήματος. Αιτία για τις σχετικές αναζητήσεις ήταν αφ’ ενός νέα φαινόμενα του καπιταλισμού που απαιτούσαν κοινά αποδεκτές ερμηνείες, όπως τα καρτέλ, τα μονοπώλια, η αποικιοκρατία, ο ιμπεριαλισμός, και αφ’ ετέρου πολιτικά διλήμματα σε σχέση με τη στρατηγική και την τακτική των αριστερών δυνάμεων, όπως η στάση απέναντι στον πόλεμο, την αυτοδιάθεση των λαών και άλλα ζητήματα που ανέδειχνε η πρακτική δράση. Μια πτυχή της θεωρητικής παραγωγής της περιόδου ήσαν και οι λεγόμενες κλασικές θεωρίες για τον ιμπεριαλισμό.
Την Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011, στις 19.30 στο κτήριο Γκίνη (αμφιθέατρο ισογείου) θα πραγματοποιηθεί η παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννη Μηλιού και του Δημήτρη Π. Σωτηρόπουλου: Ιμπεριαλισμός, χρηματοπιστωτικές αγορές, κρίση…
Η επιλογή των λέξεων δεν είναι ποτέ αθώα, ιδιαίτερα στον δημόσιο λόγο. Οι λέξεις είναι φορείς ιδεολογικών παραστάσεων και των πρακτικών που διαπλέκονται με αυτές. Ακόμα περισσότερο, επειδή ακριβώς «οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης είναι σε κάθε εποχή οι κυρίαρχες ιδέες» (Μαρξ – Ένγκελς, Η Γερμανική Ιδεολογία, MEW τ. 3, σ. 46), οι λέξεις συχνά μάς επιβάλλονται ως «προφάνειες», πάνω στις οποίες καλούμαστε κατόπιν να οικοδομήσουμε τα δικά μας επιχειρήματα. Τότε όμως τα επιχειρήματα θα είναι ήδη υπονομευμένα από την κυρίαρχη ιδεολογία, που σημαίνει ότι και τα πολιτικά μας συμπεράσματα θα εγκλωβίζονται στα διλήμματα που θέτουν οι αστικές στρατηγικές επιλογές.
Η εξέγερση των «αποκλεισμένων» και κοινωνικώς «μη εντάξιμων» στη Βρετανία έχει μια προφανή πολιτικήδιαφορά από τις μαζικές συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων στην Ελλάδα και την Ευρώπη: Προσανατολίζεται μονοσήμαντα στη βία, σε αντίθεση με τον διακηρυγμένα ειρηνικό τρόπο διαμαρτυρίας των Αγανακτισμένων. Θεωρώ πως η διαφορά είναι πολιτική, διότι συμφωνώ με όσους από την αρχή υποστήριξαν, όπως ο συγγραφέας Dan Hind, ότι η εξέγερση στη Βρετανία (όπως άλλωστε και οι αντίστοιχου χαρακτήρα εξεγέρσεις στη Γαλλία το 2005 και στην Ελλάδα τον Δεκέμβρη του 2008) έχει πολιτικό χαρακτήρα: «Κάθε διατάραξη της πολιτικο-κοινωνικής τάξης είναι αναγκαστικά πολιτική».
Η Σύνοδος Κορυφής συνήλθε σε μια χρονική στιγμή που η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη κορυφώνεται. Τα επιτόκια δανεισμού για το ιταλικό δημόσιο χρέος άγγιζαν το «όριο» του 6%, ενώ πλήθαιναν οι δυσκολίες στις μισές τουλάχιστον χώρες της Ευρωζώνης. Τελικώς πάρθηκαν αποφάσεις που αφορούν σχεδόν αποκλειστικά τη διαχείριση του ελληνικού δημόσιου χρέους.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ από την εφημερίδα Αυγή
Η πολιτική της κυβέρνησης έχει νόημα λέει ο Γιάννης Μηλιός μιλώντας στην ΑΥΓΗ. Πρόκειται για μια στοχευμένη ταξική πολιτική η οποία έχει πλέον σαφή ευρωπαϊκή διάταση. Το «Σύμφωνο για το Ευρώ» δεν είναι παρά ένα ευρωπαϊκό Μνημόνιο χωρίς ημερομηνία λήξης, που σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. επιδιώκει να αποδομήσει τις κατακτήσεις των εργαζομένων και τις αντίστοιχες δομές του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους, όπως αυτό διαμορφώθηκε μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες δεκαετιών.
Η ελληνική κρίση ως εκδοχή της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και της κρίσης της ΟΝΕ
Η κρίση που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα είναι συνέπεια της παγκόσμιας κρίσης του 2008, του τρόπου που λειτουργεί η Ευρώπη (κρίση της ONE) και των πολιτικών που άσκησε το σύστημα εξουσίας που κυβέρνησε την Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες.
1) Σε παγκόσμιο επίπεδο η κρίση έχει χαρακτήρα συστημικό, καθόσον συνιστά χρεοκοπία του νεοφιλελεύθερου τρόπου λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος. Με άλλα λόγια, η κρίση γεννήθηκε από τα στοιχεία και τις σχέσεις που συνθέτουν τον πυρήνα του νεοφιλελευθέρου υποδείγματος. Έπληξε σημαντικούς κόμβους του συστήματος και μέσω αυτών τους όρους διευρυμένης αναπαραγωγής του κεφαλαίου. Βασικό στοιχείο του νεοφιλελευθερισμού αποτελεί ο κεντρικός ρόλος που παίζει η χρηματοπιστωτική (ΧΠ) σφαίρα της οικονομίας, ως μηχανισμός αξιολόγησης-χρηματοδότησης-ρύθμισης κάθε οικονομικής δραστηριότητας.
