Ήταν ανέκαθεν οι τοίχοι ενοχλητικοί για την εξουσία, γιατί διαχρονικά υπήρξαν φορείς των συνθημάτων και των φωνών που βρίσκονταν απέναντι της. Απέτρεπαν τη φίμωση και το κυριότερο ήταν εκτεθειμένοι στην κοινωνία. Κάπως έτσι φτάσαμε και σήμερα με την κοινωνική και τεχνολογική παράλληλη εξέλιξη, να μιλάμε πια και για ηλεκτρονικούς τοίχους, ιστοσελίδες, ημερολόγια και πολλές άλλες κοιτίδες ιδεών, ερεθισμάτων, σκέψεων και απόψεων επί παντός επί στητού διάχυτες στον ελεύθερο προς το παρόν τουλάχιστον κόσμο του διαδικτύου και στον πλανήτη της μπλογκόσφαιρας του καθενός μας.
Η κυβέρνηση καταβάλει μια αγωνιώδη προσπάθεια ελέγχου και ίσως και χειραγώγησης τους, μέσο της ταυτοποίησης των προσωπικών ιστολογίων (blogs), με νέα νομοθετήματα και τροποποιήσεις. Στο σημείο αυτό εκτός του ότι πρόκειται για πράξη βαθύτατα αντιδημοκρατική, καθώς δομικό στοιχείο της δημοκρατίας είναι η ελεύθερη διακίνηση ιδεών, οφείλουμε να διασαφηνίσουμε πως τα ιστολογία λειτουργούν σαν προσωπικά ημερολόγια των κατόχων τους, στα οποία εναποθέτουν σκέψεις, προβληματισμούς, συναισθήματα και ότι άλλο τους απασχολεί υπό αυτήν την έννοια, κανένας δεν έχει το δικαίωμα παρέμβασης σε κάτι τόσο προσωπικό από τη στιγμή που δεν προκαλούν σε πράξεις βίας και κηρύγματα μίσους.
Στα blogs βρήκαν καταφύγιο οι φωνές και οι ιδέες οι οποίες δεν προβάλλονταν από τα κυρίαρχα Μ.Μ.Ε., και το κυριότερο αλληλεπίδρασαν μεταξύ τους δημιουργώντας μια τεράστια δυναμική και γιατί όχι και μια ανατρεπτική ώθηση σε οποιοδήποτε κατεστημένο αλλά και σε κάθε μονοδιάστατη προβολή της κοινωνικής πραγματικότητας. Αυτή ακριβώς η δυναμική ώθηση τους προς την κοινωνική χειραφέτηση και πληροφορία είναι που προκαλεί δέος σε μια κυβέρνηση βασισμένη στο ψέμα και την εξαπάτηση, χωρίς ίχνος κοινωνικής ευαισθησίας. Μέχρι στιγμής είχε βρει τον τρόπο να τρομοκρατεί και να τσακίζει κάθε ανάστημα που ορθωνόταν απέναντι της με την καταστολή τώρα πασχίζει να περιορίσει και κάθε ελεύθερη-αδέσμευτη φωνή.
Ευρύτερα το διαδίκτυο και οι προσωπικές ιστοσελίδες ένωσαν σε πολλές περιπτώσεις παγκοσμίως τους καταπιεσμένους, τους έδωσαν φωνή και αποτέλεσαν το αντίπαλο δέος ακόμα και για ολοκληρωτικά καθεστώτα. Σαφές παράδειγμα αποτελούν οι γυναίκες της Αφρικής, φορείς της βίας και του συντηρητισμού, κατάφεραν μέσο του διαδικτύου να μιλήσουν για ελευθερία, ίσα δικαιώματα, για τη σεξουαλική ζωή και υγεία ακόμα και για τεστ-ΠΑΠ και αν για τον δυτικό κόσμο αυτά είναι αυτονόητα δυστυχώς για την Αφρική δεν είναι.
Ότι και να κάνει η κυβέρνηση οι τοίχοι θα συνεχίσουν να έχουν τη δική τους ιστορία, με τη διαφορά ότι εκτός από τους πραγματικούς τοίχους που ανέφερε ο αξέχαστος Μάνος Λοΐζος σήμερα υπάρχουν και οι ηλεκτρονικοί διπλός μπελάς δηλαδή για τους λογοκριτές,η αλήθεια θα βγαίνει στο φως με κάθε κόστος στους τοίχους με μπογιά και στα ιστολογία από τα πληκτρολόγια μας.
Γ.Π.
EcoLeft 
Σχολιάστε